Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
CzęśćI.BogdanHussakowski.Dojrzewanieidojrzałośćreżysera
19
Wsztuceceniłeklektyzm,swobodnełączenieczęstosprzecznychzesobą
stylów.Lubiłoperowaćparadoksami.Miałogromyszacunekdlatradycjiiszero-
korozumianejklasyki,alejednocześniedążyłdowyrażaniaichwnowejpostaci,
wydobywaniazdawnychutworówpewnychuniwersalnychprawd,doskonale
wpisującychsięwewspółczesnerealia.Wsposóbszczególnykoncentrowałsię
nabadaniuorazprezentowaniurelacjizachodzącychmiędzysamymipostacia-
miiichstosunkiemdootaczającejrzeczywistości.Częstoodwoływałsiędokon-
wencjiteatralnej,demonstrującumownośćscenicznegoświata.Hussakowskinie
zdawałsobiewówczassprawy,jakdobrzeodrobiłtęlekcjęteatralną,realizując
późniejpowyższezałożeniawswoimteatrze.
WkształtowaniusięsylwetkiartystycznejHussakowskiegoniesposóbpo-
minąćwpływustudiówreżyserskichizdobytegopodczasnichdoświadczenia.
PonieważaktorstwoniedokońcazaspokajałoambicjeHussakowskiego,kolejny
jegowybórbyłdośćoczywisty.Szybkosięokazało,żetowłaśniereżyseriajest
obszaremspełnieniazawodowegoiartystycznejsamorealizacji.Zperspektywy
czasutaktłumaczyłswojądecyzję:uJeszczenawydzialeaktorskimbyłemzde-
cydowany,żereżyseriabędziemoimgłównymzajęciemwteatrze.Dlategowy-
brałemreżyserię,żepoprzezniąnieporównaniełatwiejjestzaspokoićciekawość
świata”5.Reżyser,inicjatortwórczychprocesów,wypróbowujewszystkiemoż-
liwości,jakierodząsięwtokupracynadspektaklem.Takiepodejście,zdaniem
Hussakowskiego,pozwalałonabardziejkompleksowąiwieloaspektowąanalizę
otaczającejrzeczywistości,dawałoszansęzgłębieniaistotysztukiteatru.Jakżad-
nainnadziedzinaaktywnościtwórczejreżyseriapobudzaładobyciawstanienie-
ustannejgotowości,podsycałaciekawośćprzezposzukiwanie,choćniezawsze
znajdowaniegotowejreceptyczyodpowiedzinanajbardziejnurtującepytania
dotycząceświata,tożsamości,egzystencjiludzkiej.
NastudiareżyserskieHussakowskirównieżdostałsięzapierwszymrazem.
SzczególnewrażenienakomisjizrobiłajegorozprawateoretycznaNajnowsza
polskatwórczośćdramatycznanascenach,zadaniaprzezniąwyznaczaneiichre-
alizacjateatralna,wktórejprzedstawiłinteresującepropozycjeinscenizacyjne
orazinterpretacyjnespektaklireżyserowanychprzezLidięZamkowwStarym
TeatrzewKrakowie:IndykSławomiraMrożka(premiera25II1961)iPostępo-
wiectegożautora(premiera31III1962),adaptacjęKartotekiTadeuszaRóżewi-
czawreżyseriiWandyLaskowskiej(premiera25III1960,TeatrDramatyczny
wWarszawie)orazBaruWszystkichŚwiętychJerzegoBroszkiewiczawreżyse-
riiKrystynySkuszanki(premiera9III1961,TeatrLudowywNowejHucie).
WedługHussakowskiegorealizacjetenajlepiejodzwierciedlałytendencjedo-
minującewówczaswteatrzepolskim.Naprzykładziewybranychprzedstawień
5B.Gadomski,[wywiadzBogdanemHussakowskim],uOdgłosy”1987,nr37,s.7.
