Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Poranek
Tobyśni,żejestwdomu,wswoimmałymłóżku.Jej
pluszowylewleżynapoduszceobokniejrazemzdużym
kudłatymmisiem,którygramelodyjkę.Nabiurkujestjej
staraświnkaskarbonka,tablet,któregoużywa
doodrabianialekcji,mazakiikomórkawstokrotki.
Zkuchnidolatujewołaniematki;odpowiedźojca;zapach
smażącychsięjajek.
Weśniepojawiająsięzwierzęta.JednotoŚwinia,tyle
żesześcionoga;inneprzypominakotazmozaikowymi,
jakbymuszymioczami.Jestteżniedźwiedź,ale
makopyta.Tezwierzętaniesąaniwrogie,aniprzyjazne.
Terazmiastonazewnątrzpłonie,czućswąd;strach
wypełniapowietrze.Było,niema,było,niema,mówi
głosjakbijącydzwon.Zwierzętajednopodrugim
podchodządoniejizaczynająjąlizaćciepłymiszorstkimi
językami.
Naprogujawypróbujejeszczepochwycićumykający
sen:płonącemiasto,posłańcówprzysłanych,żeby
jąostrzegli.Żeświatcałkowiciesięzmienił;żeto,
coznajome,dawnoumarło;żewszystko,cokochała,
zostałozmiecionezpowierzchniziemi.
JakmawiałAdamPierwszy:LosSodomynadciąga
wielkimikrokami.Powściągnijcieżal.Omińciesłupsoli.
Nieoglądajciesięwstecz.
Kiedysiębudzi,ponodzeliżejąmegarunos,rudy,
odługichludzkichwłosachzaplecionychwwarkoczyki
przewiązanesznurkami:robotajakiegoś
sentymentalnegoMaddAddamowca.Zwierzakmusiałsię
wydostaćzzagrody,wktórejjetrzymają.
