Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
6
Uwagidotyczącepisowni
wpracyzastosowanonastępującezasadyuproszczonejtrans-
krypcji:1)pisownięnazwjużutrwalonychwpolskiejliteraturze
buddologicznejpodanowwersjispopularyzowanej,stanowią-
cejkalkęzapisuangielskiegoinieuwzględniającejgłosekmięk-
kich3;2)pozostałenazwyspolszczonowedługautorskiejkon-
cepcji,wprzybliżeniuoddającejwartośćfonetycznądanegosło-
wa,alebezuwzględnianiatonówiprzydechówwystępujących
wjęzykutybetańskim.
Języktybetańskiorozbudowanymsystemieprefiksów,liter
podpisanych,nadpisanychorazsufiksówdołączanychdordzen-
nejliterymożnaporządkowaćalfabetycznienadwasposoby:
wedługzasadtransliteracjinaukowejlubtranskrypcji.Wbiblio-
grafiizastosowanosystempierwszy.
•dlawyrazówchińskich:
PrzyjętoopracowanywChinachioficjalniewprowadzony
w1958r.systemtranskrypcjipinyin4.
•dlawyrazówjapońskich:
Użytoopracowanegow1885r.systemuHebon-shiki(jap.),
rozpowszechnionegoprzezamerykańskiegofilologaimisjona-
rzaJamesaCurtisaHepburna(stądwystępującatakżenazwa
DsystemHepburna”),którywswymsłownikujakopierwszy
zastosowałtensposóbzlatynizowanejtranskrypcji5.
Sanskryt,tybetański,chińskiijapońskiniestosująwielkich
imałychliteriniewyróżniająnazwwłasnych.Zlatynizowane
3
4
5
Starzyńska,MarekMejor,Klasycznyjęzyktybetański,Wydawnictwo
AkademickieDialog,Warszawa2002,s.56-57.
Np.Czadrupa,gesze,rinpocze,szangpa,Szangszung,szentong.
Zob.JacquesPimpaneau,Chiny:kulturaitradycje,tłum.I.Kałużyńska,
WydawnictwoAkademickieDialog,Warszawa2001,s.184;zasadyprze-
twarzaniainnychzapisównasystempinyin-zob.PhilippeCornu,Dic-
tionnaireencyclopédiquedubouddhisme,EditionsduSeuil,Paris2001,
s.18-22;zasadywymowy-MieczysławJ.Künstler,Językichińskie,
WydawnictwoAkademickieDialog,Warszawa2000,s.11-12.
Zob.BogusławNowak,Słownikznakówjapońskich,WiedzaPowszech-
na,Warszawa2002,s.15-25.
