Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dochodyzgospodarstwa,dziękiczemumieliśrodkinautrzymanie
oraznakształceniedzieci.NatomiastomajątekwKniażytroszczyłsię
ojciechrabiny.DziadekKarolkochałwszystkiewnuczęta,alenajbardziej
wnuczki,byćmożedlatego,żemiałjetylkodwie,awnukóważpięciu.
OKniażędbałwsposóbszczególny,przeznaczającjąnaposagdla
Maryni.Zjejosobąwiązałwielkienadziejenaprzyszłość,nietylko
jakospadkobierczyniznacznejczęścipokaźnegomajątku.Popowrocie
zzagranicyhrabinazastałaKniażęwstanieprawdziwegorozkwitu.
Dworekzostałgruntowniewyremontowanyiurządzony(meble,sprzęt
kuchenny,żelazka,środkiczystościetc.).Dziadekcieszyłsięzbliskości
wnuczek.DlaczteroletniejHelenkiwymyślałrozmaitezabawy,gry,
opowiadania,czytałjejksiążki,układałjądosnu.Sądził,żenadługo
będziemiałobiewnuczkiprzysobie.
Rok1849Maryniaspędziławotoczeniurodziny,przemieszcza-
jącsięzmatkąisiostrąpomiędzyKniażą,Sokołówką,Pietniczanami
iŁomaczyńcami.Poukończeniużniwiustaniupracpolowych,wraz
znadejściemjesieni,doszłodoożywieniakontaktówtowarzyskich
wśródpodolskiegoziemiaństwa.Maryniamiałajużwtedysylwetkę
Dniezmierniesłusznąiwysmukłą”.Ksawerazabierałająwięcdozaprzy-
jaźnionychdomównatańce.Niestety,najednymzbalówcórkazaziębiła
się.Lekarzpodejrzewałpoczątkigruźlicy.Szczęśliwiepozaaplikowaniu
lekarstwaipodłuższymodpoczynkuszybkowyzdrowiała.Mimoto
przerażonaKsawera,wobawieprzednawrotemniepokojącychobjawów,
postanowiłaprzenieśćsięwcieplejszestrony.
PonownieSzwajcariaiItalia
(wiosna–jesień1850)
Niezważającnaprotestyojca,hrabinapodjęłastaraniaopaszport,
którynadszedłwpołowiestycznia1850roku.Wlutymzabrałacórki
doŁomaczyniec,bypożegnaćsięzmatką.Tamobchodziłykarnawał.
NapoczątkumarcawyjechałydorodzinywKamieńcu,skądprzez
Tarnopoludałysiędogranicyrosyjsko-austriackiejikontynuowałydalej
podróżwkierunkuLwowa.ŚwiętaWielkanocnespędziłyusercanek,
gdziezostałyserdeczniepowitaneprzezsiostryorazichpodopieczne.
MaryniaiHelenkabardzocieszyłysięzpobytuwklasztorze.Pokilku
~51~
