Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
KAROLWOJTYŁA:OSOBAicZYN
27
Schelerowskiejantropologii,cobędziemychcieliwniniejszym
szkicuwykazać.
AndrzejPółtawskikomentujetęocenęwnastępującysposób:
Naostatnichstronachtejrozprawyautorpodkreśla
ważnośćmetodyfenomenologicznej,opisuprzeżyć
wbadaniachetycznych.Wyrażateżprzekonanie,iż
Schelerniewyczerpałmożliwościdoświadczalnego
badaniarzeczywistościmoralnej,możliwości,jakądaje
tametoda;ulegającbowiemwpływowiswychemo-
cjonalistycznychzałożeń,niezdobyłsięnaanalizę
fenomenusumienia.Toopuszczenieuniemożliwiło
niemieckiemufenomenologowiwniknięciewprzed-
miotowyporządekmoralny,doktóregobezpośredni
dostępuzyskaćmożnawyłączniepoprzezfenomen
sumienia4.
Wdalszymciągubędziemychcielisprawdzić,czybrak
analizsumieniaoznaczapominięcienormatywnegocharak-
teruzarównorzeczywistościczłowieka,jakirzeczywistości
wogóle.Zarzuttendoprowadzinasdoproblemutożsamości
aksjologicznejipytania,czyordoamoris,czyliaksjologiczna,
acozatymidzienormatywnatożsamośćczłowiekamożebyć
prawem,którekażdyznasnosi-mówiącsłowamiapostoła
Pawła-wswoimsercu,iwtymznaczeniumożebyćuznana
zaindywidualneprawonaszegosumienia.
KrytykaKarolaWojtyły,pomimopewnejfascynacjiświe-
żościąanalizfenomenologicznych,zdajesięuderzaćgłównie
4
A.Półtawski,FilozofcznadrogaKarolaWojtyły,nKwartalnikFilozoficz-
ny”2013,t.XLI,z.1,s.5-10.Por.takżeJ.Galarowicz,Paradoksegzystencji
etycznej.Inspiracje:Ingarden-Wojtyła-Tischner,Kraków2009.
