Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
16
1.Komunikacjapolityczna–uwagidefinicyjne,charakterystykadziedzinybadań
gicznymrodowodzieporządkująobszarbadawczykomunikacjipolitycznejnaj-
chętniejzapomocąkategoriipolity(mediamasowesąanalizowanejakoinstytucje
partycypacjipolitycznej),politics(środkimasowegoprzekazusąpostrzeganejako
instrumentoddziaływanianaprocespowstawaniaopiniipublicznejiartykulacji
potrzebspołecznych),policy(mediasąprzyjmowanezaobszarpolityki,wsensie
politykimediówlubpolitykikomunikacyjnej)13.
Wmetodologiibadańnadkomunikacjąpolitycznądominujądwapoglądy,
woparciuoktórezwyklepodejmujesiępróbywyjaśnieniarelacjipomiędzyświa-
tempolitykiimediów:podejściefunkcjonalne(niem.funktionalerErklärungsan-
satz)iprzyczynowe(niem.kausalerErklärungsansatz)
14
.Wpoglądziefunkcjonal-
nymprzyjmujesięzałożenie,żemediapełniąokreślonefunkcjewodniesieniudo
polityki:sąforumdebatypolitycznej,konstytuująsferępubliczną(częśćautorów
uważa,żemediapełniąrolęswegorodzajuadwokataspołeczeństwa).Niektóre
poglądywyprowadzonezkoncepcjiporządkudnia(ang.agenda-setting),atakże
koncepcjetypupolitykaelektroniczna,dyplomacjamediów,czydemokracjatele-
wizyjnastarająsięwskazać,żewspółczesneśrodkimasowegoprzekazuprzejęły
częśćprocesówpolitycznych.Ichaktywnośćmazatempewnąjakośćpolityczną.
Kształttychzależnościjestprecyzowanywoparciuoróżnorakieteoriesystemu:
biologicznąHaroldaD.Lasswella,cybernetycznąKarlaW.DeutschaiHorsta
Reimanna,społecznąTalcottaParsonsa,społeczno-strukturalnąCharlesaR.Wrigh-
ta,czywreszciefunkcjonalno-strukturalnąNiklasaLuhmanna,ManfredaRühla,
HansaMathiasaKepplingera15.
Pomimoznacznejliczbypodjętychwobrębiepodejściafunkcjonalnegoprób
wyjaśnieniawzajemnychrelacjimediówipolityki,nieprzyniosłoonoostatecznego
rozstrzygnięcia.Jednymzesłabychpunktówtegopodejściajestbardzoróżno-
rakie–wzależnościodprzyjętychzałożeń–ujmowanieprzezposzczególnych
autorówterminufunkcja.Relacjemediówipolitykisąprzytymrozstrzyganena
bardzowysokimpoziomieabstrakcji.Podobniepotrzebyiproblemysystemu
politycznego,którewzakresiekomunikacjimasowejmająbyćfunkcjonalnelub
dysfunkcjonalne,sąrównieżopisywanenabardzowysokimpoziomieabstrakcji.
Tozdecydowanieutrudniaprzełożenieproblemuteoretycznegonajęzykbadań.
Mimosporejpopularności,jakdotądpodejścietorzadkostawałosiępunktem
wyjściadlasystematycznychbadańempirycznych.Częściejbywaonopodstawą
interpretacjilub/isystematyzacjiuzyskanychwyników.
Wwypadkupodejściaprzyczynowegocentralnymobszaremzainteresowa-
niasąmediaorazjakośćwywieranegoprzezniewpływunapolitykę.Wobrębie
13
W.Schulz,PolitischeKommunikation[w:]G.Bentele,H.-B.Brosius,O.Jarren(red.),Handbuch
ÖffentlicheKommunikation,WestdeutscherVerlag,Opladen,Wiesbaden2003,s.458–480.
14
Por.W.Schulz,PolitischeKommunikation.TheoretischeAnsätzeundErgebnisseempirischer
Forschung,WestdeutscherVerlag,Opladen,Wiesbaden1997,s.27–29,atakżeW.Schulz,Politische
Kommunikation,wyd.IIzmienione,VSVerlagfürSozialwissenschaften,Wiesbaden2008,s.52–55.
15W.Schulz,PolitischeKommunikation.TheoretischeAnsätzeundErgebnisseempirischerFor-
schung,WestdeutscherVerlag,Opladen,Wiesbaden1997,s.28.
