Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
mówioswojejdepresjiiodiagnozie,copozwala
namutożsamićsięztrudnąsytuacją,wjakiejbyć
możesamisięznajdujemy.
Niewolnopsychiatrzetegorobić!Niemożediagnozować
kogoś,ktosobietegonieżyczy.Nawetjeżelimówimy
oosobiepublicznej,którakorzystałazpomocy
terapeutycznejiujawniłatopublicznie.Toniejestmój
pacjent,niezgodziłsięnato.Iwartotopodkreślić,bojest
toelementpewnegokodeksuobowiązującegopsychiatrę
(lubpsychoterapeutę)ipacjenta,którymusimieć
pewność,żejegotrudnahistorianiezostanie
upubliczniona.Wszystko,copowieiczympodzielisię
zespecjalistą,pozostanietajemnicą.
Czywartomówićomęskiejdepresji,choć
klinicznienieklasyfikujesiędepresjizewzględu
napłeć?
Zdecydowaniewarto,dlategożeskaladepresjiwśród
mężczyznniejestdokońcapoznana.Zbadańopartych
naoficjalnychdanychwynika,żemężczyźnichorują
rzadziejniżkobiety.Mojedoświadczenieterapeutyczne
pokazujejednak,żepoprostumniejmężczyznzgłaszasię
dolekarza,mniejlicznieszukająpomocyalboszukająjej,
kiedyjestjużnaprawdęźle.Wzasadziekażdypodręcznik
psychiatriimówiotym,żemężczyznaprzychodzi
dopsychiatry,kiedymajużepizodciężkiejdepresji.
Kobietomłatwiejmówićoswoichemocjachniż
mężczyznom.Mężczyźnisąwciążzbytczęsto
wychowywaniwkulcietwardziela,tzw.macho;kogoś,
ktoniemożesiebieprzeżywaćjakosłabego,ktonie
dopuszczadosiebietrudnychemocji,anapewnonie
zamierzaichujawniać.Ujawnianiesłabości
wpowszechnymmęskimodbiorzemożebyćprzejawem
