Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
gośćkonferencjipsychiatrycznejmówił
doaudytoriumspecjalistów:„Zdarzałysiędni,gdy
czułem,żenajwiększymsukcesemjest
podniesieniesięzłóżka.Wporównaniuztym
zdobywaniezłotychmedalitołatwizna.Depresja
zemnąwygrywała,wkońcuzrozumiałem,
żemuszęszukaćpomocyspecjalistów,żemuszę
zacząćsiękomunikować,bypokonaćchorobę”.
Tojestbardzoważnezdanie:„Muszęzacząćsię
komunikować”.Czymężczyznaprzechodzi
depresjęsamotnie,nawetjeżelimarodzinę,
przyjaciół?
Wdepresjiczęstojesttak,żepacjentbardzoboleśnie
przeżywaosamotnienie,nawetjeślijestotoczony
życzliwościąróżnychosób,ichbliskością.Często
tębliskośćatakuje.Pragniejejbardzo,alekiedy
jąotrzymuje,atakuje.Stądtrzebabyćrozważnym,
umiejętnymwkomunikowaniusięzpacjentem
depresyjnym.Czasemwystarczysamaobecność.
Nadmiarsłówniejestpotrzebny,lepszesąobecność
iwysłuchanie.Napewnoniewskazanajesttakareakcja,
którąokreśliłbymjakotaniepocieszenie.Przypomina
misięznanymuzykrockowy,BruceSpringsteen,który
przyznał,żewjegoprzypadkuzadziałałapomocżony.
PattiScialfapowiedziałamuwtrakcieepizodu
depresyjnegojednozdanie:„Będziedobrze.Jeszczenie
teraz.Możeniedziś,możeniejutro,alebędzie”.Tanie
pocieszeniebywaatakowane,botakipacjentczujesię
niezrozumianywswoimcierpieniu,bóluiosamotnieniu.
Mądrepocieszeniedostosowanedoosobypotrafidodać
sił.
Czytoatakowaniemożebyćreakcjąnato,żektoś
