Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
iLeningradziepartyjnatowarzyszkaStalinaiwieloletnia
ministerkulturypaniJekaterinaFurcewapowitałamnie
jakogościahonorowego.
Wcześniejszyokreswypełniłymiintensywnestudia;
wtymczasiemiałamiejsceblokadaBerlina.Wówczasteż
ożeniłemsięipoświęciłemdziałaniomnarzecz
odrodzeniakulturalnegowzniszczonychNiemczech.
BerlińskąRadiowąOrkiestrąSymfoniczną,którejzostałem
najmłodszymczłonkiem,dyrygowalimiędzyinnymi
[Ferenc]Fricsay,[Otto]Klemperer,[Ernest]Ansermet
i[Sergiu]Celibidache.Naszepierwszekoncertyodbywały
sięwkrajach,któretakniedawnonapadłizniszczył
Hitler,ibyłynieśmiałymipróbamiuzyskaniaprzebaczenia
ipojednania.Przedkoncertamibyliśmywygwizdywani,
ponichentuzjastycznieoklaskiwani.Otonajlepszy
dowódnapojednawcząmocmuzyki.
Tymniemniejgorzkiewspomnienia,wewnętrzne
rozterkiimur,któryoddzieliłBerlinZachodni,skłoniły
mniedoprzyjęciaw1961rokupropozycjiUniwersytetu
Aucklandprzyokazjijednejztraskoncertowych
poproszonomniemianowicie,bymobjąłtampierwszą
ijedynąwNowejZelandiiklasęskrzypiec.
Późniejjednak,kiedyposiedmiulatachposzukiwania
ojczyznynainnymkońcuświataodkryłem,jakbardzo
ludziewszędziedosiebiepodobni,przeprowadziłemsię
zpowrotemdoNiemiec.Tylkotu,wkrajupoetów
imyślicieliiniestetytakżeprzestępcówodnajdujęten
życiodajnypokarm,któregołakniemojaduszamuzyka.
Mamnadzieję,żemójniejednoznacznyzprzyczyn
losowychstosunekdo„Żydów”,„chrześcijan”,
„Niemców”i„Rosjan”uchronimnieprzed
jednostronnościątejrelacji.Dokładnościswoich
wspomnieńowszystkichistotnychwydarzeniach
iodczuciachmogębyćpewien.Wmojejpamięcione
nadalżyweinazbytwyraźne.Niebędęjednakcałkiem
wolnyodemocji,zwłaszczawstosunkudodwóchosób
działającychwówczaswKönigsbergu:profesoraKonrada
LorenzaigenerałaOttonaLascha.Krytykujęichwimieniu
wieluinnych.Wpóźniejszymczasieobajzdołaliwyrobić