Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
52
CzęśćI:WprowadzeniedojęzykaMicrosoftVisualC#
InstrukcjejęzykaC#podlegajądobrzeokreślonemuzbiorowireguł,definiujących
ichformatorazkonstrukcję.Regułytenoszązbiorcząnazwęskładni(natomiastspe-
cyfikacjaopisująca,corobiąposzczególneinstrukcje,określanajestmianemseman-
tyki).Jednąznajprostszych,azarazemnajważniejszychregułskładnijęzykaC#jest
regułanakazującakończeniewszystkichinstrukcjiznakiemśrednika.Przykładowo,
bezumieszczonegonakońcuśrednikapokazanaponiżejinstrukcjaniezostanie
skompilowana:
ConsoleiwriteLine(„Hello,world!”);
Wskazówka
JęzykC#należydojęzykówotzw.„swobodnymformatowaniu”,coozna-
cza,żewszelkietzw.białeznaki,takiejakspacjalubznaknowejlinii,traktowanesąjako
separatoriniemajążadnegoinnegoznaczenia.Inaczejmówiąc,programistamapełną
dowolnośćwzakresiestyluzapisywaniainstrukcji.Należyjednakprzyjąćjakiśprostystyl
ikonsekwentniestosowaćgopodczaspisaniawłasnychprogramów,coznacznieułatwiich
odczytywanieizrozumieniedziałania.
Kluczemdodobregoprogramowaniawdowolnymjęzykujestpoznaniejegoskładni
isemantyki,anastępnieopanowaniesztukiposługiwaniasiętymjęzykiemwnatural-
nyiidiomatycznysposób.Stosowanietakiegopodejściaułatwiutrzymywanieipielęg-
nacjękodutworzonychprogramów.Wkolejnychrozdziałachtejksiążkiprezentowane
będąprzykładyużywanianajważniejszychinstrukcjijęzykaC#.
Identyfkatory
Identyfkatorytonazwyużywanedoidentyfikowaniaróżnychelementówprogramu,
takichjakprzestrzenienazw,klasy
,metodylubzmienne(więcejnatematzmiennych
dowiemysięwkrótce).WjęzykuC#identyfikatorymusząspełniaćnastępującereguły:
■Identyfikatorymogąskładaćsięwyłączniezliter(małychiwielkich),cyfroraz
znakówpodkreślenia.
■Identyfikatormusirozpoczynaćsięodliterylubodznakupodkreślenia.
Takwięcresult,_score,footballTeamiplan9toprzykładypoprawnychidentyfikato-
rów,natomiastniesąnimiresult%,footballTeam$ani9plan.
WażneWjęzykuC#sąrozróżnianemałeiwielkielitery:np.footballTeamiFootball-
Teamniesątymisamiidentyfkatorami.
