Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
doszłodopowstaniaistotrozumnych,takichjakludzie.
Powstanieżyciaświadomegobyłojużzakodowane
w„zarodku”Wszechświata,anastępniepoprzez
czasowośćplanBogajestrealizowany.Znaszej
perspektywymożesięwydawać,żeupłynęłobardzodużo
czasu,zanimzaistniałczłowiek.Jednakzperspektywy
Bogawszystkoodrazusięstaje,boOnnieodczuwa
upływuczasu.WBoguwszystkieczasyistniejąjakby
równocześnieinasiebiewpływają,niejakokształtującsię
wzajemnie.Wtakimcałościowymujęciunietylko
przeszłośćwpływanaprzyszłość,lecztakżeprzyszłość
wpływanaprzeszłość.Całarzeczywistośćtojedna
splątanasieć,wktórejwszystkotworzysięnaraz.
Aponieważtychczynnikówtworzącychczasoprzestrzeń
jestnieskończeniewiele,wobectegojednostka,jakąjest
człowiek,odczuje,żeśrodowisko,wktórymżyje,zostało
mu„narzucone”.Człowiektraktujeczasoprzestrzeńjako
cośobiektywnieistniejącego,aoddziaływaniaróżnych
elementówświatajakocośodgórnienadanego.
Równocześniesamposzczególnyczłowiekteżjest
istotnymelementemWszechświataitakżedziałanainne
elementy,iwpewnymsensieteż„narzuca”siętym
elementomświata.
Całarzeczywistośćtojedenblokczasoprzestrzenny,
wktórymwszystkieelementyrzeczywistościnawzajem
nasiebiewpływają.Znaszegopunktuwidzeniapewne
zdarzeniemożesięwydaćodległewczasieiprzestrzeni.
Jednakitozdarzeniewpływananasząteraźniejszość
imawpływna„kształt”całejczasoprzestrzeni.To,codla
nasjestjeszczeprzyszłością,możegdzieśfunkcjonuje