Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
16
Część1
Zestawmynajpierwtedwaobrazy.Otopoczątek:
Trzebatociałoponieść,trumnęŚląskapełną,
garśćpieśniwyzwolonychwmilczącejszkatule.
Terazjużdarmotrumnęsztandaramitulić
idarmowskrzeszaćciałośpiewaniemkościelnym.
Strofapiąta,ostatnia:
Uliceledwoszemrzą,domywpółsiękłonią,
trzaskwerblaprzedpochodemwmrokstrzelaigaśnie.
WkrótcenocczarnewrotanadŚląskiemzatrzaśnie,
jenowichersambijesięwpierśnaustroniu.
Historiatarozgrywasięnadwóchpoziomach.Napierwszym
planiewidzimykorowódkuczcibohatera,któregośmierćzamyka
pewienokreswdziejachzbiorowości.Wsferzesymbolicznejmo‑
żemydoszukiwaćsięjeszczeczegoświęcej-funkcjiintegracyjnej
wodniesieniudowspólnoty.Abytosprawdzić,wartoodnieść
siędogatunkuoracjifuneralnej,czyjeszczeszerzej,dotradycji
publicznychceremoniipogrzebowych.Takimiceremoniamibyły
odstarożytnościpogrzebyprzywódcówpaństw,wojskowychlub
arystokratów.Pełniłyrolęedukacyjną-ukazaniecnótzmarłe‑
gowiązałosięzzachętądonaśladowaniaszlachetnychczynów.
Zazwyczajwtradycyjnejstrukturzeoracjifuneralnychwyróżnić
możnatrzyczęści:comploratio(opłakiwanie),laudatio(pochwała
zmarłego)orazconsolatio(pocieszenie)9.
WwierszuW.Szewczykaczęść,którąokreślilibyśmyjakoopła‑
kiwanie,zawierasięwdwóchpierwszychstrofach.Strofadruga
przynosinastępującyobrazsmutkuirozpamiętywania:
Stanęłysercakopalń,wdółspełzłyogniehut,
żagwieprzezmrokstąpająwzruszoneiciche.
Nawełnowieckichhałdachsiadłkudłatywicher
idłonieosmalonewrozpaczyniemejsplótł.
9A.KAmpKA:Wposzukiwaniuwłaściwychsłów-mowypogrzebowepokatastrofie
smoleńskiej.DForumArtisRhetoricae”2010,nr1/2,s.6-20.
