Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
18
Część1
iżółtym.Szalałyzanimkobiety,alezawszewiernybyłswojej
Elżbiecie,czyteżHalżbiecie,jaknazywałgwarowo,choćtak
rygorystyczniepotraktowałtamtejnocywlesiepszczyńskim.
Wybaczyłamuto.Wdałasięwrozmowępolityczną,awpolityce
nieznosiłnaiwnych(lubcynicznych)kontrargumentów12.
WywyższenieW.Korfantegomieścisięwkonwencjiwyzna
czonejgatunkiemelegii.Poetykawzniosłościoddajenastrój
opłakiwaniazmarłego,autentycznegożaluuczestnikówpogrze
bupolityka.DrogakonduktuprowadziłazdomuW.Korfante
goulicami:Powstańców,TadeuszaKościuszki,HenrykaJordana
iMikołowskądokościołaświętychapostołówPiotraiPawła,na
stępniedalejMikołowską,JanaMatejkidoplacuWolności,stam
tądGliwickąiSobieskiegopodsiedzibędrukarniiwydawnictwa
DPolonia”,wreszcieOpolską,AdamaMickiewiczadoplacuPił
sudskiego(dzisiejszyRynek),anastępnieulicamiJózefaPiłsud
skiego(obecnieWarszawska)iFrancuskąnacmentarz13.
Trzebajednakprzypomniećosporzeotradycjępowstań
śląskich,któryrozgorzałjużodpierwszychdnipoprzewrocie
majowymitoczyłsięprzeznastępnelata.Wdziesiątąroczni
IIIpowstaniaśląskiego(w1931roku)osiągnąłapogeum.Na
charakterzesporuzaciążyławzajemnaniechęć-W.Korfante
goiwojewodyMichałaGrażyńskiego,politykówoodmiennym
temperamencie,wizerunkuiautoryteciespołecznym,atakże
popularności14.Uprzedzeniadoprowadziłydowielustarć,mię
dzyinnyminałamachprasyśląskiej,przedewszystkimdwóch
dzienników:wydawanejprzezW.KorfantegoDPolonii”orazpro
rządowejDPolskiZachodniej”.Publicyścidrugiegozpismwnu
merzez5V1931rokustwierdzalinaprzykładwniesygnowanym
tekście:
12W.SZEWCZYK:JakimbyłWojciechKorfanty.DDziennikZachodni”z2-5
maja1991.
13J.F.LEWANDOWSKI:WojciechKorfantyś,s.212.
14H.RECHOWICZ:WojewodaśląskidrMichałGrażyński.Warszawa-Kraków
1988,s.103-142.