Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rys.I-1.1.BudowabakteriofaganaprzykładziefagaT4
Główkajestpołączonazbiałkowąstrukturązwanąogonkiem,naktóregokońcuznaj-
dujesiępłytkapodstawowazwłóknamiogonka,równieżbudowybiałkowej.Struktury
teodpowiadajązaadsorpcjęfagaiwprowadzenieDNApoprzezwstrzyknięciedo
komórkibakteryjnej.
Budowawirusóweukariotycznychjestniecoinnaidosyćzróżnicowana(rys.I-1.2).
Wirusgrypycechujesięgenomemopostacisegmentowaneji,wzależnościodtypu,
posiadasiedemlubosiemniezależnychsegmentówjednoniciowegoRNA,któretworzą
kompleksnukleoproteinowywrazzbiałkamipolimerazyibiałkiemNP(głównebiałko
nukleoproteiny).Genomjestotoczonypodwójnympłaszczem:białkowym,zbudowa-
nymztzw.białkardzeniowego–M1,ilipidowym.Napowierzchnipłaszczaznajdująsię
białkastanowiąceantygenypowierzchnioweodpowiedzialnezawiązaniewirusa
zkomórkami:hemaglutyninaineuraminidaza.
Istotnącechąstrukturalnąwirusówjestsymetriawirionu.Wyróżniasięjejtrzy
rodzaje:symetriahelikalna,gdypodjednostkibiałkowesąspiralnieułożonewzglę-
demsiebie,np.ubakteriofagaM13;symetriakubiczna,zwanatakżeikozaedralną,
obserwowananp.uwirusapolio,któracharakteryzujewirionokształciebryłyforem-
nej,np.dwudziestościanu(ikozaedr–dwudziestościan),orazsymetriazłożona,różna
oddwóchpoprzednichrodzajówsymetrii,którąmająnp.wirusospy,czybakteriofag
5
