Milczenie i bezczynność w prawie administracyjnym

Piotr Dobosz

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-233-2695-3

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

Rok wydania:

2011

Liczba stron:

527

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Dobosz, Piotr. Milczenie i bezczynność w prawie administracyjnym. Red. . Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2011, 527 s. ISBN 978-83-233-2695-3

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Dobosz, P.

T1 Milczenie i bezczynność w prawie administracyjnym

PB Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

PP Kraków

YR 2011

SN 978-83-233-2695-3

Bibliografia BibTex:

@Book{ 145209, author = "Dobosz, Piotr", editor = "", title = "Milczenie i bezczynność w prawie administracyjnym", publisher = "Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego", year = "2011", address = "Kraków", isbn = "978-83-233-2695-3" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Dobosz, Piotr

ED -

TI - Milczenie i bezczynność w prawie administracyjnym

PB - Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

CY - Kraków

PY - 2011

SN - 978-83-233-2695-3

ER -

Netografia (standard APA):

Dobosz, Piotr. Milczenie i bezczynność w prawie administracyjnym [baza danych online] Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2011 [dostęp: 16 08 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/milczenie-i-bezczynnosc-w-prawie-administracyjnym-piotr-dobosz-145209.

administracja publiczna, regulacje prawne, prawo administracyjne

Podzielając pogląd doktryny prawa administracyjnego, podnoszący, że cechą administracji publicznej jest jej wszechobecność i aktywność, a prawa administracyjnego przenikalność przez prawie każdą dziedzinę egzystencji jednostki, co w określonym wym...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-233-2695-3

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

Rok wydania:

2011

Liczba stron:

527

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

WYKAZ SKRÓTÓW14
1. Akty prawne14
A. Polska14
B. Inne państwa19
2. Inne20
SŁOWO WSTĘPNE24
Rozdział I. MILCZENIE I BEZCZYNNOŚĆ JAKO POJĘCIA NAUKI PRAWA I PRAWA ADMINISTRACYJNEGO – PRAWNE KONTEKSTY MILCZENIA I BEZCZYNNOŚCI30
1. Wprowadzenie30
1.1. Podmiotowe uwarunkowania milczenia i bezczynności30
1.2. Milczenie i bezczynność administracji publicznej w sferze jej działalności wewnętrznej i zewnętrznej34
1.3. Możliwości rozumienia pojęcia milczenia i bezczynności administracji publicznej35
1.4. Cele i metoda ujęcia bezczynności i milczenia administracji publicznej50
1.5. Bezczynność i milczenie w prawie administracyjnym ustrojowym, materialnym i proceduralnym53
2. Aspekty etymologiczne i semantyczne prawnych i prawniczych pojęć: „milczenie”, „bezczynność”, „zaniechanie”, „zwłoka”, „przewlekłość”, „inercja”54
2.1. Język naturalny, prawny i prawniczy. Sposoby analizy pojęć prawnych54
2.2. Uniwersalność podstawowych pojęć a zakres odrębności terminologicznych pojęć teorii prawa i części ogólnych gałęzi prawa publicznego i prywatnego56
2.3. Pojęcie milczenia62
2.4. Pojęcia bezczynności i zaniechania66
2.5. Pojęcia zwłoki i przewlekłości72
3. Mechanizmy prawne generujące działanie i brak działania administracji publicznej77
3.1. O działaniu administracji publicznej i jego znaczeniu dla definiowania administracji publicznej i prawa administracyjnego77
3.2. Metoda działania prawa administracyjnego79
3.3. Bezczynność administracji publicznej na tle zasady praworządności działania – sfery ingerencji administracji publicznej84
3.4. Bezczynność i milczenie administracji publicznej na tle form i metod działania administracji publicznej85
3.5. Bierność państwa i jego organów jako „racja stanu”92
4. Hipotezy dotyczące milczenia i bezczynności administracji publicznej weryfikowane w pracy95
Rozdział II. MILCZENIE I BEZCZYNNOŚĆ W SFERZE NORMATYWNEJ PRAWA ADMINISTRACYJNEGO DOTYCZĄCEJ USTROJU I ORGANIZACJI ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ104
1. Wprowadzenie104
2. Bezczynność i milczenie administracji publicznej w odniesieniu do norm kreujących organy administracyjne lub administrujące108
2.1. Bezczynność, przewlekłość i milczenie przy kreowaniu organów z wyboru111
2.1.1. Wybory bezpośrednie111
2.1.2. Wybory pośrednie118
2.2. Bezczynność, przewlekłość i milczenie przy kreowaniu organów z powołania119
2.2.1. Wprowadzenie – konteksty bezczynności w odniesieniu do instytucji powołania119
2.2.2. Policja123
2.2.3. Inspekcja farmaceutyczna131
2.2.4. Urzędy i izby skarbowe133
2.2.5. Samorządowe kolegia odwoławcze137
2.2.6. Dyrektorzy szkół prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego142
2.2.7. Administracja sądowa144
2.2.8. Administracja sejmowa i Najwyższa Izba Kontroli148
2.3. Bezczynność, przewlekłość i milczenie przy kreowaniu organów z mianowania150
2.3.1. Mianowanie a powołanie150
2.3.2. Służba więzienna151
3. Bezczynność, przewlekłość wobec nałożenia przez ustawodawcę w sferze normatywnej nowych zadań i kompetencji na istniejącą strukturę organów administracji publicznej157
4. Milczenie administracji w prawie samorządowym. Przykłady instytucji milczenia administracji publicznej i środków przeciwdziałania bezczynności administracji w ustawodawstwie regulującym status prawny polskiego gminnego samorządu terytorialnego163
4.1. Wprowadzenie163
4.2. Formalnoprawna „milcząca” opinia rady gminy w sprawie tworzenia, łączenia, dzielenia i znoszenia gminy oraz ustalania jej granic, nadawania gminie lub miejscowości statusu miasta i ustalania jego granic, ustalania i zmiany nazwy gminy oraz siedziby jej władz163
4.3. „Milczące przyjęcie rezygnacji” ze stanowiska przewodniczącego lub wiceprzewodniczącego rady gminy166
4.4. Bezczynność ustrojowa przewodniczącego rady gminy poprzedniej kadencji w sprawie zwołania pierwszej sesji nowo wybranej rady, wywołująca z upływem terminu zakreślonego w ustawie przejęcie kompetencji przez komisarza wyborów (dewolucja kompetencji)166
4.5. Skutki bezczynności materialno-technicznej – niezłożenia przez radnego, wójta, zastępcę wójta, sekretarza gminy, skarbnika gminy, kierownika jednostki organizacyjnej gminy, osoby zarządzającej i członka organu zarządzającego gminną osobą prawną oraz osoby wydającej decyzje administracyjne w imieniu wójta oświadczenia o swoim stanie majątkowym167
4.6. Skutki materialnoprawne, ustrojowe i proceduralne milczenia organu w przedmiocie zatwierdzenia, uzgodnienia lub zaopiniowania rozstrzygnięcia innego organu w terminie zakreślonym ustawowo170
5. Milczenie administracji publicznej jako materialna i/lub ustrojowa forma jej działania171
5.1. Wprowadzenie171
5.2. Rozwinięcie teoretycznego i administracyjno-prawnego sposobu ujęcia milczenia administracji na gruncie prawa ustrojowego172
5.3. Podsumowanie176
Rozdział III. STOSUNEK SFERY NORMATYWNEJ PRAWA KONSTYTUCYJNEGO I ADMINISTRACYJNEGO DOTYCZĄCEJ TWORZENIA PRAWA DO BEZCZYNNOŚCI PRAWODAWCZEJ ORGANÓW ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ178
1. Wprowadzenie178
1.1. Uwagi natury ogólnej – od bezczynności ustawodawczej do bezczynności prawotwórczej organów administracji publicznej178
1.2. Francuski rodowód instytucji prawnej milczenia ustawodawcy w formie silence du législateur jako proweniencja współczesnej problematyki inercji prawotwórczej władzy wykonawczej179
1.3. Działalność ustawodawcza i prawotwórcza jako jedna z gwarancji bytu i ciągłości państwa w stanach nadzwyczajnych – sposoby zawieszenia i wstrzymania z mocy prawa aktywności państwa182
2. Rozwinięcie w stanie normatywnym obowiązującym w Polsce186
2.1. Pojęcie, rodzaje oraz skutki bezczynności prawotwórczej organów administracji publicznej186
2.2. Legislacja administracyjna i tworzenie prawa przez administrację publiczną jako jej „forma działania” wobec zamkniętego systemu źródeł prawa191
2.3. Kwestie pojęciowe i terminologiczne. Czy istnieje milczenie prawotwórcze?193
2.4. Możność prawna czy obowiązek prawny tworzenia prawa przez administrację publiczną?197
3. Wybrane zagadnienia zaskarżania, kontroli i nadzorowania bezczynności prawotwórczej organów administracji publicznej202
3.1. Trybunał Konstytucyjny204
3.2. Polskie sądy administracyjne210
3.2.1. Stan pozytywnoprawny210
3.2.2. Orzecznictwo sądów administracyjnych wobec pominięć prawotwórczych w kontrolowanych aktach prawa miejscowego, a także inne formy pośredniej kontroli przez sąd pominięć i zaniechań prawodawczych215
3.3. Administracyjny nadzór i kontrola zaniechań prawodawczych organów administracji rządowej228
3.4. Administracyjny nadzór i kontrola zaniechań i pominięć prawodawczych organów jednostek samorządu terytorialnego231
3.5. Podsumowanie administracyjnego nadzoru i kontroli zaniechań i pominięć prawodawczych w strukturach scentralizowanych i zdecentralizowanych administracji publicznej239
Rozdział IV. BEZCZYNNOŚĆ I MILCZENIE ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ W SFERZE NORMATYWNEJ PRAWA ADMINISTRACYJNEGO DOTYCZĄCEJ WYKONYWANIA TEGO PRAWA242
1. Współczesne koncepcje wykonywania norm prawa administracyjnego242
1.1. Wprowadzenie242
1.2. Wymierność pojęcia bezczynności i milczenia w sferze stosowania i szerzej – wykonywania prawa administracyjnego252
2. Konteksty prawnego pojęcia bezczynności254
3. Klasyfikacja kompetencji organów administracji publicznej pod kątem badania bezczynności organu w odniesieniu do danej reguły kompetencyjnej264
4. Pojęcie i środki przeciwdziałania bezczynności administracji publicznej w postępowaniu jurysdykcyjnym265
4.1. Wprowadzenie265
4.2. Normy kodeksu postępowania administracyjnego – jako podstawa definicji bezczynności organu administracyjnego i środków jej przeciwdziałających267
4.2.1. Zasady załatwiania spraw267
4.2.2. Pojęcie sprawy, do której odnosi się zwrot „niezałatwienie sprawy w terminie”270
4.2.3. Terminy załatwienia sprawy272
4.2.4. Niezałatwienie sprawy w terminie i przewlekłość postępowania administracyjnego275
4.3. Normy prawne kodeksu postępowania administracyjnego – jako podstawa wyodrębnienia środków przeciwdziałających bezczynności organu administracyjnego281
4.3.1. Współczesna ocena stopnia przydatności instytucji sygnalizacji, zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie na gruncie kodeksu postępowania administracyjnego. Relatywizm „niezałatwienia sprawy w terminie” jako przedmiot skargi do sądu administracyjnego291
4.3.2. Instytucja zażalenia a instytucja ponaglenia294
4.3.3. Bezczynność a zaniechanie w kodeksie postępowania administracyjnego295
4.3.4. Formy przewlekłości postępowania administracyjnego i sądowo-administracyjnego (statyczna, dynamiczna lub mieszana). Zwłoka dotycząca całego postępowania a zwłoka związana z jedną czynnością procesową. „Przewlekłość” a „pośpiech” jako terminy odniesione do postępowania przed sądem cywilnym296
5. Środki przeciwdziałania bezczynności administracji w postępowaniu sądowo-administracyjnym305
5.1. Modele sądowej kontroli bezczynności administracji publicznej w okresie po II wojnie światowej – bezczynność jako przedmiot zaskarżenia do sądu administracyjnego305
5.2. Analiza pojęcia i rodzajów bezczynności organu, na które służy skarga do sądu administracyjnego w świetle ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Bezczynność polegająca na niewydaniu decyzji, postanowienia administracyjnego, niepodjęciu „innych aktów lub czynności”, a także pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanych w indywidualnych sprawach316
5.3. Płaszczyzny sądowo-administracyjnej kontroli inercji administracji publicznej. Termin wniesienia skargi na bezczynność administracji publicznej327
5.4. Przesłanki wniesienia skargi na bezczynność – legitymacja skargowa w tym przedmiocie327
5.5. Instytucja i terminy uwzględnienia przez organ skargi na bezczynność. Skutki prawne nieprzekazania sądowi administracyjnemu przez organ skargi wraz z aktami i odpowiedzią na skargę w terminie 30 dni330
5.6. Przedmiotowość postępowania sądowo-administracyjnego w sytuacji wydania przez organ administracji publicznej określonego aktu lub podjęcia czynności będących przedmiotem skargi w dniu jej wniesienia332
5.7. Przesłanki odrzucenia skargi na bezczynność334
5.8. Skutki prawne uwzględnienia skargi na bezczynność – szerokość orzekania przez sąd administracyjny w tych sprawach336
5.9. Skutki bezczynności organu w przedmiocie wykonania prawomocnego wyroku sądu administracyjnego (instytucja grzywny, przejęcie kompetencji merytorycznych przez sąd, instytucja odszkodowania)338
5.10. Refleksje i wnioski w przedmiocie pojęcia i rodzajów bezczynności organów w świetle ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi345
5.11. Milczenie w materialnym pozytywnym prawie administracyjnym349
5.11.1. Zagadnienia wprowadzające – weryfikowalne tezy dotyczące Milczenia349
5.11.2. Zdarzenia cywilnoprawne a zdarzenia administracyjnoprawne357
5.11.3. Typy układów norm kompetencyjnych, w obrębie których ustawodawca posługuje się milczeniem administracji publicznej362
5.11.4. Weryfikacja koncepcji milczenia związanego ze zgłoszeniem / informacją, zaniechaniem wydania w terminie materialnym decyzji / sprzeciwu na gruncie pozytywnego prawa administracyjnego364
5.11.5. Weryfikacja koncepcji milczenia organu administracyjnego związanego ze zgłoszeniem / informacją podmiotu administracyjnego i zaniechaniem podjęcia w terminie materialnym czynności praktycznej na gruncie pozytywnego prawa administracyjnego373
5.11.6. Weryfikacja koncepcji milczenia organu administracyjnego w układzie współdziałania organów administracji publicznej381
5.11.7. Weryfikacja koncepcji milczenia organu administracyjnego jako przesłanki rozwiązującej byt prawny decyzji administracyjnych386
5.11.8. Weryfikacja koncepcji milczenia organu administracyjnego jako milczącej interpretacji prawa publicznego388
5.11.9. Wnioski394
Rozdział V. MILCZENIE/BEZCZYNNOŚĆ ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ W SYSTEMACH PRAWNYCH WYBRANYCH PAŃSTW398
1. Wprowadzenie398
2. Silence de l’administration i skarga na milczenie administracji niewydającej decyzji administracyjnej w prawie pozytywnym i judykaturze francuskiej w latach 1864–2010 oraz ewolucja zainteresowań doktryny polskiej problemem inercji władzy administracyjnej400
2.1. Zakres art. 7 dekretu drugiego cesarstwa z 2 listopada 1864 roku400
2.2. Zmiany legislacyjne i wpływ orzecznictwa Rady Stanu na ewolucję zasady zaskarżalności milczenia władzy administracyjnej407
2.3. Zaskarżalność milczenia władzy administracyjnej we Francji od 1944 roku po powrocie do systemu demokratycznego413
3. Włochy425
4. Austria428
5. Niemcy439
6. Czechy, Słowacja i dawna Czechosłowacja (tzw. Pierwsza Czechosłowacja i Druga Czechosłowacja)443
7. Hiszpania455
8. Estonia464
9. Holandia467
10. Ukraina468
11. Grecja472
12. Uregulowania w przedwojennej i powojennej Jugosławii oraz okresu socjalistycznego w Bułgarii, na Węgrzech i w Rumunii472
13. Specyfika inercji administracyjnej w systemie amerykańskim478
14. Wnioski483
Wykaz literatury486

jestodpowiedźnapytaniedotyczącezakresuprzydatnościinstytucjibezczyn-

nościimilczeniaadministracjipublicznej.Tymsamymrozważaniadotyczące

bezczynnościimilczeniawymagającharakterystykizuwzględnieniemkon-

kretnych,współczesnychaspektówdoktrynalnychiprawnych.

Takakoncepcjabadawczawpisujesięwwyrażaneprzezprzedsta-

wicielinaukiprawaadministracyjnegopoglądyonreorientacjiprawa

administracyjnego”7.ZdaniemJ.Jendrośki:n(...)innąrolęodgrywałoprawo

administracyjnewsystemiecentralizmudemokratycznegowgospodarcena-

kazowejopartejnaplanowaniuodgórnym,ainnarolaprzypadatemuprawu

wdemokratycznympaństwieprawaopartymnazasadziedecentralizacjiigo-

spodarcewolnorynkowej”8.

Wdoktryniewskazujesięobecnienazasadnośćbadańpodstawowych

nadformamidziałaniaznajdującymisiępozaklasycznym,mocnoutrwalo-

nymwnauceprawaadministracyjnegokatalogiemprawnychformdziałania

ukształtowanymjeszczewlatachsiedemdziesiątychXXstulecia.Takikieru-

nekbadańwskazujeI.Lipowicz9,coniepozostajebezwpływunasposóbpo-

strzeganiaszerokorozumianegobrakuaktywnościadministracjipublicznej.

ZjawiskotonasiliłosięwostatnichlatachzuwaginawstąpieniePolskido

UniiEuropejskiej.DobitniepodkreślatęokolicznośćJ.Zimmermann,którego

zdaniem:nPoakcesjiprawowspólnotowestałosiępodstawowymelementem

porządkuprawnego,wiążącymorganyadministracyjne”10.J.Zimmermann

postawionątezęuzasadniawielomaargumentami,którełączniewskazująna

koniecznośćprowadzenianproeuropejskiego”kierunkubadańwprawieadmi-

nistracyjnym11.Wtensposóbwyraźnieizasadniezasygnalizowanyzostaje

nowykontekstreﬂeksyjnywnauceprawaadministracyjnego.Tenkierunek

rozumowanianiejestodosobnionywpolskiejnauceprawaadministracyjnego,

nacowskazująrozważaniaprowadzonenietylkowpolskichpodręcznikach

prawaadministracyjnego.Kierunektenniewyłącza,araczejnadajenowy

impulsdobadańprawno-administracyjnychnadbezczynnościąimilczeniem

administracjipublicznej.

Przyjętametodapracyweryﬁkujepojęciaprawniczezprawnymizawarty-

miwobowiązującymprawodawstwie.Wnauceprawaadministracyjnegospo-

sóbformułowaniawnioskówdlaczęściogólnejtejgałęziprawamazzasady

charakterdedukcyjny.Szczegółoweoceny,osądyiwnioskisąwyprowadzane

zzałożeńogólnych.Następniewynikiustaleńdedukcyjnychporównujesię

zmateriałemnormatywnymwcelusformułowaniatezodnoszącychsiędo

poprawnościobowiązującegoprawapodkątemkryteriówtworzonychwedług

pewnychustaleńwobrębienaukiprawaadministracyjnego.

7J.Jendrośka,Narzędziabadaniaprawaadministracyjnego,PPiA,t.L,AUWrNo.

2342,Wrocław2002,s.148in.

8Ibidem.

9I.Lipowicz,Dylematybadawczenaukiprawaadministracyjnego,w:H.Olszewski,

B.Popowska(red.),Gospodarka–Administracja–Samorząd[PaniProfesorTeresieRab-

skiejwczterdziestoleciepracytwórczej],Poznań1997,s.267.

10J.Zimmermann,Prawoadministracyjne,Kraków2005,s.360.

11Ibidem,s.360in.

Brak wyników

Milczenie i bezczynność w prawie administracyjnym

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra