Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Miłośćteżbyła.Alepóźniej.Miałamsiedemnaścielat,kiedy
dowładznaszejwioskiprzyszłorozporządzenie:„Proszęwysłaćsto
kobietnafront”.Umieszczonomnienaliście.Skończyłamstudium
pedagogiczne,specjalność:nauczycielkamatematykiifizyki.Podczas
wojnywykształconekobietysąpotrzebne.Nauczycielemężczyźni
poszliwalczyć.Niemiałktoprowadzićlekcjiwszkole.Postanowiono,
żebędęuczyćdziecipodMoskwą.Niekierowałomnąuniesienie,jakie
możnazobaczyćnaradzieckichfilmach,takie,żekobietysłyszą
ohitlerowskiejnapaścinaZwiązekRadziecki,rzucająwszystko,pracę,
dom,dzieci,ibiegnązaciągaćsiędoarmii.Błagają:„Nafront,
nafront,chcemyiśćnafront”.Onie!Pewnietakieteżbyły,alejaich
niespotkałam!Pamiętam,że22czerwcaświętowaliśmyzprzyjaciółmi
zakończenierokuszkolnego.Zrobiliśmykanapki,zaparzyliśmy
herbatę.Inaglektośkrzyknął:„Wojna!”.Odrazustrachmniezdjął.
Niewidziałamwwojnieniczegodobrego.Żadnejprzygody.Bałam
się.Bałamsięrozłąkizrodzicami,widokuśmierci.Płakałam.
O!Proszęzobaczyć,przecieżtowidaćnawojennychfotografiach.
Byłamprzestraszona.
Naczarno-białymzdjęciuwidzędziewczynkę,którejwojna
zabierzebeztroskielata.Nadiawniczymnieprzypominakobiety.Nie
umiemsobiewyobrazić,żezachwilęmawyruszyćnafront.
–Mojepierwszewojennewspomnienietopustoszejącawioska.
Przyjeżdżałypociągi,doktórychwsiadalimężczyźniwwieku
poborowym.Codziennytransportpełenmężczyznjadącychwalczyć.
Wdomachzostawalitylkostarsiludzieikobietyzdziećmi.Wmojej
klasiebyłodziewiętnastuchłopaków,zwojnywróciłodwóch.Bez
nóg.Pozostalipolegli.Miejich,Panie,wswojejopiece.Apotem
imnietenpociągzabrał.Trafiłamnapodmoskiewskąprowincję,
miałamuczyćwszkole.Aleszybkoskierowalimniedoszkołydla
kierowców.Poszłamnapiechotę,sześćkilometrów,zciężkąwalizką
wręce.Zadużebutyobcierałymistopydokrwi.Natrzymiesięcznym
kursieuczonomnieprowadzićkażdyrodzajsamochodu:osobowy,
dostawczy,ciężarowy.Wsamochodzietransportowymciężkokręciło
sięwielkąkierownicą.Miałamdotegozakrótkieręce.Żebywykonać
pełnyobrót,musiałamsięnachylićiwyciągaćtułów–wręczsięnatej
kierownicykładłam.Noginiesięgałypedałówgazuihamulca.
Przywiązywałamsznuremdobutówgrubekawałkidrewna,robiłam
