Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
43
–Możenajpierwspróbujmygonieoddawać–odpowie-
działacorazbardziejspanikowanaAline.–Zaczęławęszyćpo
kątachjakmyszschwytanawpułapkę.Opróczdziewczyny
niktniezwracałnaniąuwagi.Mężczyźniwłaśnieładowali
karabinynatrójkątnychstojakach.
Alinezajrzałazapłóciennąprzegrodę,któranajprawdopo-
dobniejpochodziłazeszpitalapolowego.Zaniąznajdowały
sięobiteblachądrzwi.
–Cotamjest?–zapytałaAline,wskazującnadrzwi.
–Łazienka–odpowiedziaładziewczyna.
Alinezaklęłapodnosem.Podeszładostrażnika,uznawszy,
żetoonjestliderem.Byłstarszyodpozostałychimiaławraże-
nie,żechłopakidziewczynazachowująwobecniegodystans.
–Jeststądjakieśinnewyjście?–zapytała.
Mężczyznapodskoczyłspłoszony,jakbygozaskoczyła,
ipokręciłgłową.
Alineprzeklęławduchu.Szatynkauklękłaprzedmłodszym
chłopakiemiobdarzyłagonamiętnympocałunkiem.Strażnik
rzuciłimnienawistnespojrzenieiobróciłsięplecamidoAline.
Towszystkobyłooszałamiającodziwne.Alineczułasięjak
wabsurdalnymśnie.Zgórydochodziłowyciesyren.
–Idędotoalety–mruknęłai,jaksięspodziewała,niktnie
zwróciłnatouwagi.
Tobyłazapchanapudłamiklitkaznieosłoniętą,brązową
muszlą.Alinezamknęłazasobądrzwiistanęłanakrawędzi
ubikacji.Tłustakratkawentylacyjnaniewymagałanawetszar-
pania.
–Nieumręzajakieśdurne,niemojeideały–wycedziła
przezzęby.
OtwórwentylacyjnybyłnaprawdęniewielkiiAlinecie-
szyłasię,żejesttakachuda.Jednakgdyspróbowałasiępod-
ciągnąć,jejdłonieześlizgnęłysiępojakichśpapierach,które
obsypałyjąjakkonfetti.Złapaławlociewytartąkartkę…wy-
rwanązpsałterzaKościołaJedynegoBoga.
–Japierdolę,kurwa!–wrzasnęłaAline,niemogącsiępo-
wstrzymać.
