Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
20
MałgorzataGwadera
zwłaszczawodniesieniudotekstówpopularnonaukowych.Takiekonstata-
cjesąjednakmożliwetylkoprzyzałożeniu,żerozpatrujemyproblemna
gruncieprawdobiektywnych.Wchodzącnaścieżkęrelatywizmu(wtym
założeńantypedagogiki),odbieramysobieprawomówieniaojakichkolwiek
zagrożeniach.ZapisyNiemieckiegoManifestuDziecięcegoz1980roku
głoszą,żedzieckoma:prawodoseksualizmu—samomożeokreślaćswój
seksualizmorazdoświadczaćjegoskutków;prawodowolnościreligijnej—
samomożedecydowaćoprzynależnościdookreślonejgrupywyznaniowej
(bezwzględunawyznanierodziców);prawodowyborużyciowegopartne-
ra—wyborukolegów,przyjaciół—ażpomożliwośćwyrzeczeniasię
własnychrodziców54.Wtymrozumieniuwszystkojestakceptowane,nawet
pedofilianiejestpedofilią,jeślidzieckowyrazinaniązgodę.Post-czyteż
antypedagogikatopostaćkultury,wktórejdotychczasowymjejwzorcom
przeciwstawiasiępraktykęifilozofiężyciawolnąodwychowania.Czyjed-
nakegzemplifikacjawolności,jakąpodaje(zautopsji!)Schoenebeck,nie
jestwprowadzaniemokreślonychzmianwosobowośćczłowieka,czylipew-
negorodzajuwychowaniem(czyantywychowaniem)?„»Bawięsięzwami«.
Przychodzimojakolejimówią:»PrzezdziesięćsekundmaszcałowaćChri-
stianęwusta«.Robiętoiwokółzaczynająwirowaćkwiaty.Uczęsiębezko-
ńca.Tocudownejeślisięcałują,nawetjeślitotylkozabawa[...].Naglespo-
strzegam,żetojasambudzęsięzestuletniegosnuiodtejchwiliczuję
obecnośćwszystkichzakazów—fizycznegokontaktuierotyki—również
wtedy,gdypoprostuprzebywamwśróddzieci”55.
Podążającdrogąlansowanąprzeznowoczesnąpedagogikę,bezpiecznie
ominiemywszelkiezagrożenia,kontemplującstanszczęściaiwolności,jed-
nakwkońcudojdziemydocelu—kultury,wktórejspołecznieuznawane
będąaksjomaty:„Lubięsiebie.Niemuszęsięzmieniać.Towporządku,że
jestemtaki,jakijestem”;„Jestemśrodkiemświataiwszechświata.Kiedy
umrę,wrazzemnąumrzecałyświat”;„Wiem,kimjestem,oczymtuiteraz
informujemniemójorganizm”;„Mogępolegaćnaswoimciele”;„Jeśliktoś
mówi,żesprawiammuból,słuchamiwiem,żetaktoodbiera.Niejestem
zobowiązanymupomóc”;„Podporządkowanieswegopostępowaniaprag-
nieniominnychbyłobybezsensu”;„Przyznającdrugiemuczłowiekowipra-
wododecydowaniaosobie,niemogęzabronićmuwyboru,czychceżyć,
czynie”56.
54T.Szkudlarek,B.Śliwerski:Wyzwaniapedagogikikrytycznejiantypedagogi-
ki...,s.61—62.
55H.vonSchoenebeck:Antypedagogika...,s.46—47.
56Ibidem,s.12,87,165.
