Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Bibliografia
Arystoteles(1971),
Krótkierozprawypsychologiczno-biologiczne
,tłum.,
red.P.Siwek,Warszawa:PaństwoweWydawnictwoNaukowe.
AugustynŚw.(1999),
Wyznania
,tłum.iwstępZ.Kubiak,Warszawa:Świat
Książki.
BergsonH.(2006),
Materiaipamięć
,tłum.R.Weksler-Waszkinel,Kraków:
WydawnictwoZielonaSowa.
Platon(1993),
Dialogi
,tłum.W.Witwicki,wybóriprzedm.A.Lam,
Warszawa:UniaWydawnicza„Verum”.
ReberA.S.(2002),
Słownikpsychologii
,red.I.Kurcz,K.Skarżyńska,
Warszawa:WydawnictwoNaukoweScholar.
RicoeurP
.(2006),
Pamięć,historia,zapomnienie
,tłum.J.Margański,
Kraków:Universitas.
ANTYPAMIĘĆ→PRZECIW-PAMIĘĆ
APOKRYF,gr.
apokrýptō
–„ukrywam”,stąd
apókryphos
–„ukryty”,„tajny”,„przeznaczonydlawtajemniczonych”.
Wkulturzechrześcijańskiejwykształciłosię
–poświadczonewłaciniepóźnośredniowiecznej(uśw.
Augustyna[354–430])–znaczenie„nieautentyczny,
niewiadomegoautora,autorainnegoniżdomniemany”.
Definicjete,formułowanezperspektywy→kanonu,czyli
wiedzyjawnej,obowiązującej,instytucjonalnie
zatwierdzonejiźródłowopoświadczonej,wyznaczajądwie
odmiennerelacjemiędzyapokryfemikanonem:
1)apokryfjakokontrkanon,czylitekstheretycki,
wywrotowy,utajnionyzewzględunatreścisprzeczne
zkanonem,2)apokryfjakoniekanon,czyli→źródło
niepewnecododatacjiiautorstwa,niewłączone
dokanonu,leczznimniesprzeczne.Wrozumieniu
pierwszymapokryfjestspołeczną→przeciw-
pamięcią,któraprzechowujetreściwywrotowe,wujęciu
drugimzaś–społecznąpamięciąpomocniczą,która
oswajatreścioficjalne.
Zgodniezdrugimrozumieniem,zwłaszczapoustaleniu
zawartościNowegoTestamentu(IVw.),apokryfy,choć
niewłączonedokanonu,byłypowszechnieznane
iczytane.Pochodziłyzróżnychtradycjireligijnych,
czasówczyśrodowiskintelektualnychirozwijałytematy
ściślezwiązanezkanonem.
Wtradycjichrześcijańskiejapokryfyłączyłysięz→
