Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
kuBogu,negatywnieoceniał„świeckiezainteresowania”
humanistów.WiedzaoBogubyładlamnichówwiedzą
zdoświadczeniaBogawmodlitwie,aniewiedzą
wyczytanąwpismachfilozofówstarożytnych.„Wkołach
monastycznychnieustanniepotępiano
filozofię
świecką
,apolaryzacja,dojakiejdoszłowIXwieku
międzystronnictwemmonastycznych
zelotów
(często
zwolennikówTeodoraStudyty)astronnictwemwyższego
kleruświeckiego,miałacharakterzarównointelektualny,
jakipolityczny”3.Stałeprzypominanieprzezśrodowisko
monastycznehumanistom,czymichzdaniempowinno
byćchrześcijaństwo,doprowadziłojużwXIwieku
doostrychpolemikisporów.
Wtakiejwłaśnieatmosferzeintelektualnejprzyszłożyć
św.Symeonowi.Ponadtosamruchmonastycznywjego
epoceprzeżywałswoisteodrodzenie.Pozapopularnością
pobożnościmonastycznej,wyrażającejsięwniechęci
doświata,zasprawąśw.Symeonaodradzaćsięzaczęła
takżepraktykamodlitewnazwanahezychazmem.
Późnobizantyjskijejetapzwiązanybyłwłaśniezjego
osobą,bowiemprzekonałonczęśćswoichuczniów,
żedoświadczenieBogawmodlitwiemożliwejest
dozrealizowaniajużzażyciaidotegowłaśniepowołany
jestczłowiek.
Hezychazm
Hezychazmem(zgr.ησυχία–cisza,milczenie)
nazywanajestprawosławnapraktykaduchowa,praktyka
modlitwy,adosłowniejwyciszeniaiuwagi,czyli
