Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Przedmowa
Dziełotoróżnisięznacznieodtychksiążek,którenoszązwyklety-
tułnWspomnienia”albonPamiętniki”,i,rzecmożna,jegowartość
jakoźródławiadomościoepocejesttymwiększa,imwyraźniejszesą
wnimcechyzupełnieodrębnegoliterackiegogatunku.Tymgatun-
kiemjestrozmowautrwalonanataśmiemagnetofonu,opracowa-
nanastępnie,toprawda,takabyskładniędoprowadzićdoporządku
iczęściowousunąćpowtórzenia,niemniejzachowującagłównerysy
wypowiedzibezpośredniej,zwróconejdosłuchacza.Jeżeliintonacje
głosusąniemożliwedoprzekazania,towkażdymrazieosobaprze-
mawiającegowystępujebardziejczynnie,bardziejenergicznie,niżto
bywawpisanychpamiętnikach,iswobodnieodsłaniasamruchmy-
śli,zcałymmnóstwemnasuwającychsięwdanejchwiliskojarzeń.
AleksanderWat,któryumarłwParyżuwroku1967,wciągubez
małapółwieczabyłpostaciądobrzeznanąliterackiejWarszawie,jak-
kolwiekwróżnychokresachrozmaicieocenianojegodziałalność.
Wsamychpoczątkachniepodległegopaństwa,poIwojnieświato-
wej,skandalizowałopinięjakojedenzpolskichfuturystów.Później,
wkońculatdwudziestych,przyłączyłsiędo,jaktoeufemistycznie
nazywano,lewicy,tej,którąreprezentowalijegoprzyjaciele:krytyk
AndrzejStawar,poetaWładysławBroniewski,reżyserLeonSchiller
idekoratorteatralnyWładysławDaszewski.PodczasIIwojnyświa-
towejnieobecnośćWatawWarszawienieoznaczałabynajmniej,że
zaginęłaponimpamięć:różnymidrogamidocierałydonaswieści
7
