Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
żerówniepożytecznąpracęduszpasterskąbędziemógł
prowadzićjakoduchownyparafialnywRosji.W1855roku
obroniłpracędyplomową,poświęconą
staroobrzędowcom.Ożeniłsięzcórkąproboszczaparafii
przysoborześw.AndrzejawKronsztadzie,Jelizawietą
KonstantynownąNieswicką.Ojciecżonywpodeszłym
wiekuprzeszedłwstanspoczynku,umożliwiającIwanowi
Siergijewowi,poprzyjęciuświęceńkapłańskich,podjęcie
pracyduszpasterskiejwjegodawnejparafii.Wzamian
zobowiązywałsięondoopiekinadojcemżonyijej
rodzeństwem.10grudnia1855rokuSiergijewzostał
wyświęconynadiakonaprzezbiskupaMakarego(Michaił
PiotrowiczBułgakow,1816–1888),a12grudniatego
samegorokuprzyjąłświęceniakapłańskiezrąkbiskupa
rewelskiegoKrzysztofa(FiodorMaksymowiczEmmausski,
1795–1872).ZarazpoślubieIwanSiergijewpoprosiłżonę,
byzrezygnowalizewspółżyciamałżeńskiego.
Małżonkowieniemielidzieci,wychowywalinatomiast
dwiesiostrzeniceżony,JelizawietęiRufinę,których
matkaznajdowałasięwtrudnejsytuacjimaterialnej.
ŻonaprzeżyłaIwanatylkookilkamiesięcy,zmarła
22maja1909izostałapochowanawsoborześw.
AndrzejawKronsztadzie.
O.Siergijewprzezcałeswojekapłaństwozwiązanybył
zsoboremśw.AndrzejawKronsztadzie,stądjuż
współcześniokreślaligomianem„JanaKronsztadzkiego”
ionsamrównieżpodpisywałsięwtensposób.Prowadził
ascetycznytrybżycia,stalepościł,codziennieodprawiał
ŚwiętąLiturgię.Szczególnąwagęprzywiązywał
doregularnejlekturyStaregoiNowegoTestamentuoraz