Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Prostyschematwirów,pętliiłuków
Przyjrzyjciesięterazswoimliniompapilarnym–możetobyćcałkiem
zajmujące!Zauważyciekombinacjewszystkichwspomnianychcech
nawszystkichdziesięciuopuszkachpalców.Ponieważpętlewystępują
częściej,byćmożedostrzeżeciejełatwiejniżłuki,choćniemusitak
być.Każdyjestprzecieżinny.Tetrzypodstawowewzorymogąsię
łączyć,tworzącpodwójnepętlelubzupełnieinneschematy,nazywane
„przypadkowymi”:totakie,którychniedasięzaklasyfikować
dołuków,pętlianiwirów,ajednakmającechycharakterystyczne
wszystkichtrzechwzorów.Tepołączeniazakończeńirozwidleń
tworząnieskończeniewielekombinacjiwzorównaopuszkachnaszych
palców.
Tomożliwe,żeodciskipalcówjednejosobybędązawierałypewne
elementy,którebędątakiesamejakwprzypadkuodciskówpalców
innegoczłowieka,jednakdoporównywanialiniipapilarnych
wykorzystujesięcaływzór.Początkowo,bydwaodciskiuznano
zapochodząceodtejsamejosoby,należałoznaleźć12identycznych
cech–towłaśnienazywano„dowodemindywidualnym”–itaką
liczbę,znanąjako„minimalnąliczbęminucji”,zaproponowałw1918
