Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
radzićztłumem.
Wielokrotniemiałztymdoczynieniawwielkimmieście.Dbał,
żebywidzowieniewchodzilinaulicęwczasieparad.Zaciągał
doaresztuprotestujących,jeśliniechcieliopuszczaćswoichmiejsc.
Pilnowałporządkunakoncertach,żebydzieciakisięnawzajemnie
pozadeptywały.Odgradzałdziennikarzy,gdyaresztowanokogoś
sławnego.Niebyłotocoś,colubiłrobić,inieprzypuszczał,żebędzie
tokiedykolwiekrobiłwHiddenSprings.
JakgdybynawezwanieszeryfazbudynkusąduwychyliłsięLester
Stuckerizacząłsięnieprzytomniewpatrywaćwewszystkich
zgromadzonych.KiedyMichaelruszyłwjegostronę,mężczyzna
powoliskierowałsiękuniemu.Zajęłotodobrąchwilę,ponieważnie
byłwstanienikogoprzepchnąć.Niktteżniezwracałnaniegozbytniej
uwagi.Lesterbyłtakdrobnejbudowy,żeludzieżartowali,iżmożesię
chronićprzeddeszczempodsznuremnabieliznę.Zawszesięztego
śmiał,chociażmusiałsłyszećtenżarttysiącerazy.
Lesterlubiłbyćzastępcąszeryfa,aszczególniegorliwiegarnąłsię
dopilnowaniaprzejściaprzyszkolepodstawowej.Opuściłmiejsce
pełnieniaobowiązkówjedyniedwukrotniewciąguostatnichtrzechlat.
Razmiałzapaleniepłuc,adrugirazbyłnapogrzebieswojegoojca.
Byłatopierwszaznaczącapraca,jakąLestermiałwswoim
czterdziestotrzyletnimżyciu.Mimożematkamówiłamu,iżpakowanie
zakupówwsupermarkeciemiałoznaczenie,Lesterwiedział,
żewporównaniuztymnoszeniemunduruibroni,nieważneczy
naładowanej,czynie,byłojaknieboiziemia.
KiedyMikepowiedziałmu,żemuszątrochęodsunąćgapiów,oczy
Lesterazabłysłyiwskazałnagwizdek.
–Jasne,Michael.Myślisz,żemamnanichgwizdać?Jaknadzieci
umniewszkole?
–Myślę,żeraczejnie,Lester.Powiedzim,żebysięcofnęli,jeśli
podchodzązbytblisko.Posłuchająciębezgwizdka.
–AHankLeland?–Stuckerzmrużyłoczy,gdydziennikarzzbliżył
siędonich.–Onniesłuchanikogo.
–Jasięnimzajmę–obiecałMichael.
LesterspojrzałwymownienaHankaipodszedłdopaniStapleton
zbankuzprośbą,żebytrochęsięcofnęła.
