Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Jeszczeichniezidentyfikowano.
Szeryflekkozmrużyłoczy.
–Comusięstało?
–Niejestempewny.Niechciałemruszaćciała,dopókiJustin
nanieniezerknie.Terazprzeprowadzaoględziny.
Szeryfrzuciłspojrzeniewstronękoronera.
–Notak,będziemógłpotwierdzić,żetenczłowieknieżyje.
–Wziąłłykkawyzkubka,wykrzywiłsięiwylałresztębrunatnego
płynunaziemię.–Comyślisz,Mike?Pewniewidziałeśtakierzeczy
wwielkimmieście?
–Niezbytwiele,alemyślę,żezostałzastrzelony.
–Zastrzelony?Samsięzastrzelił?
–Nicnatoniewskazuje.Obokniemażadnejbroni.
SzeryfPotterwymamrotałpodnosemkilkaprzekleństw,poczym
odwróciłsięwstronęPaulaiBucka.
–Atymocochodzi?
–Chybapróbujądojśćdotego,podczyjąjurysdykcjętowszystko
podpada.
Szeryfwywróciłoczamiiponownieotarłczoło.
–Chybatampójdę,doprowadzęichdoporządkuizobaczę,
coJustinmadopowiedzenia.–DałMichaelowipustykubek.
–Następnymrazemjakkogośpostrzeląnaschodachsądu,dopilnuj,
żebyBettyJeanzadzwoniładomniewpierwszejkolejności.
Michaelniezdążyłodpowiedzieć,aszeryfprzeszedłpodtaśmą
policyjnązaskakującołatwojaknaswojeznacznerozmiary.Odwrócił
sięjeszczewstronępolicjanta.
–Dobrypomysłztymitaśmami.
–Tak,gdybyjeszczedałosięupilnowaćludzi,żebyichnie
przekraczali.–Michaelspojrzałnagapiówwychylającychsiępoza
taśmę,abylepiejwidzieć.
–Ludziechcąwiedzieć,cosięstało,tonaturalnejakoddychanie.
ZnajdźLestera,niechcipomożepilnowaćtłumu.
Panowanienadtłumem.Michaelniemógłpohamowaćironicznego
uśmiechu.Jednakniebyłotoważne.Szeryfitakjużsięodwrócił
ipoklepałporamieniuPaula,aBuckaprzyjaźniestuknąłwramię.
Wiedział,jaksięodnosićdoludzi,aMichaelmyślał,żewie,jaksobie
