Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Scarlet,kwestionowałkażdyswójczynikażdąmyśl.
Atonajprostszadrogadoszaleństwa.
Dośćtego.Ostatnirazzignorowałajegoprośbę,gdy
porazkolejnynalegał,bywyłożyłakartynastół,
wyznałaprawdęprostowoczy.
Nadszedłczas,bydziałać.
Miałnadzieję,żezaskarbisobieufnośćScarlet,niby
toratującjązopresji,czylizlochu.Liczył,żewreszcie
otworzysięprzednimiwkońcuodpowienaprzeklęte
pytania.
Ups.Frustracjaznowudałaznaćosobie.
–Niemożesztegozrobić,Gid–powiedziałStrider,
strażnikKlęski,którywyłoniłsięnagleizrównałznim
krok.
Ożeż...Tylkonieon!–wściekałsięduchuGideon.
Stridernieumiałprzegrywać.Małotego,niemógł
przegraćżadnegowyzwania,toznaczymógł,alewtedy
cierpiałtaksamojakGideonpopowiedzeniuprawdy.
Dotyczyłotonawetgierwideo.Gideonbyłwnerwiony,
boStriderwyzwałgonapojedynekwAssassin’sCreed,
ottak,żebysięrozerwaćirozprostowaćpalce,
ioczywiściewygrał.
Nieważne.Mimowszystkozawsze,aletozawsze
walczyliramięwramięiosłanialisięnawzajem,rzecz
jasnawyjąwszygrywideo,dlategoGideonniepowinien
byćzdziwiony,żeStriderznalazłsiętutajzmocnym
postanowieniemuratowaniakumplaprzedsobąsamym,
aściślejmówiąc,przedkonsekwencjączynówstrażnika
Kłamstwa.Tojednakjeszczewcalenieznaczy,
żeGideonpołożysięnaplecachibędzieudawał
martwegopsiaka.
