Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
8
OdAutorki
czysymulacjiautentyku,pisałamgdzieindziej,aliterackierenarracje
opowieścibiblijnychdoczekałysiębardzowieluwnikliwychanaliz.
Wrozdzialedrugim-Dywersyjnypotencjałapokryfu-koncen-
trujęsięnatym,cobodajnajsilniejstymulujeinwencjęapokryfistów
wXXiXXIwieku.Jesttoniezgodanaaksjologiczno-światopoglą-
doweuwikłaniakanonicznychpre-tekstów,czylimożliwośćrewizji
kanonu.Zzawartościątegorozdziałukorespondujekolejny,tj.Apo-
kryfcznegeo(bio)grafebohaterówliterackich,itonietylkodlatego,że
odwołujęsięwnimdotychsamych,wprzeważającejmierze,utwo-
rów.Okazujesiębowiem,żeważnąrolęwnicowaniuowychpre-tek-
stówodgrywawapokryfachliterackichosadzeniebiografiiich,po-
życzonychzcudzychdzieł,protagonistówwokreślonej-różnejod
źródłowejbądźinaczejnacechowanej,aleprzezautorówtychdzieł
podpowiedzianej-przestrzenigeograficznej.
Rozdziałczwarty,Apokryfczne(auto)biografe-składającysię
zdwuczęści,poświęconychdwuróżnympowieściom-niedotyczy
jużmniejlubbardziejdywersyjnychsuplementacjipojedynczych
utworówliterackich,uważanychzaarcydzielneczyzinnychwzglę-
dówkanoniczne.Tutajkanonicznymipre-tekstamisąwypowiedzi
niefikcjonalne:biografieiinneźródłaodnoszącesiędopostacihi-
storycznychorazpismafilozoficznejednejznich.Oapokryficzności
tychpowieści,którychbohateramisą,wpierwszymprzypadku,Pu-
bliuszEliuszHadrian,wdrugim-BaruchSpinoza,decydujeprzede
wszystkimswoistygestprozopopeiczny:uczynienieichpodmiota-
miwyobrażonejnarracjiosobiesamych.
Chociażwrozdzialepierwszymprzywołujęwieleprzykładów
apokryficznychutworówpoetyckich,interpretacyjnąefektywność
kategoriiapokryfusprawdzamwyrywkowonamaterialepowieścio-
wym,wprzekonaniuojegoegzemplifikacyjnejfunkcjonalnościdla
prezentowanychtez.Nieznaczyto,wżadnymrazie,iżtematuwa-
żamzawyczerpany;mojepropozycjejegoujęciatraktujęjakojedy-
nieasumptdodalszychposzukiwań.
