Book content
Skip to reader controlsSkip to navigationSkip to book detailsSkip to footer
14
Przedmowadodrugiegowydania
tożsamości,dziękiktórejjakaśokreśloność,naprzykad
siłaotrzymujepewnąsamoistnośćiżewysuniętazosta-
łairozpowszechniłasiętakaformaokreślenia,takafor-
maróżnicy,którazarazemjakocośnierozdzielnegopo-
zostajenadalwsferzetożsamości.Badanieprzyrody,za
sprawąrealności,przyktórejpozostająjegoprzedmioty,
prowadzinieuchronniedotego,żekategorie,których
niemożnajużbyłodłużejignorować,zostającałkowi-
cieutrwalone,choćłączysiętozdużąniekonsekwencją
wobecinnychkategorii,którerównieżpozostawiasię
jakoobowiązujące.Tozaśniepozwalanaabstrahowa-
nieodprzeciwieństwaiprzechodzeniedoogólności,co
owielełatwiejdokonujesięwsferzeducha.
Jeślijednakprzedmiotylogiczneorazwyrażające
jesłowasąwkulturzeczymśpowszechnieznanym,to
jeszczenieznaczyto–jakjużpowiedziałem*gdziein-
dziej–żeto,coznane,jestjużdlategoczymśpoznanym.
Akażąckomuśzajmowaćsiętym,coznane,możemygo
nawetwprawićwzniecierpliwienie–acóżjestbardziej
znaneodokreśleńmyślowych,którymiwszędzieiza-
12
wszesięposługujemyiktórewkażdymwypowiadanym
przeznaszdaniucisnąsięnausta.Zadaniemniniejszej
przedmowyjestwłaśniewskazanieogólnychmomentów
zawartychwprocesiepoznania,którewychodziodtego,
coznane,momentówzawartychwstosunkumyślenia
naukowegodomyślenianaturalnego.Łącznieztym,co
zostałopowiedzianewpoprzedzającymWstępie,przed-
mowatapowinnatawystarczyćdotego,bydaćogól-
newyobrażenieosensielogicznegopoznania–czego
*Fenomenologiaducha,t.I,s.42.nTo,coznane,niejestjeszcze
dlatego,żejestznane,czymśpoznanym”.
