Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
byzachęcićdostawieniaczołagrozie.
„Niemahistoriitrudniejszejdoopowiedzenia
wdziejachludzkości–uprzedzazeswejstronyHannah
Arendt–nieoferujeonanic,tylkobólirozpacz”.
Wkruchymrękopisie,wydobytymzziemiwpobliżu
krematoriów,ZalmanLewentalostrzega:„Całaprawda
jestznaczniebardziejtragiczna,jeszczebardziej
przerażająca…”.
Celemniniejszegodziełajestpróbanaszkicowania
–woparciuofaktyekshumowane,zapisane
iprzebadane–konsekwencjiZagłady,wjej
niezaprzeczalnejrealności:wymuszonychzmian
perspektywpoznawczych,czujnychsyntez,ostrzeżeń
etycznych.Niechodzitutajtylkoo„obowiązek
pamięci”,chodziouświadomieniesobie,wczym
„nazizmstanowiłdlaZachoduhistorycznyprzełom
idestrukturalizującyepizod,któryodcisnąłniezatarte
piętnonawspółczesnychspołeczeństwach”,jak
podkreślaprawnikipsychoanalitykPierreLegendre.
StraszliwewydarzeniaXXwieku,tej
„niepowstrzymanejmachinyeksterminacji”,jak
gookreślapisarzImreKertész,mobilizująhistoryków,
strażnikówfaktów,atakżezmuszająfilozofów
politycznychdoponownegopochyleniasięnad
fundamentalnymipytaniami:czymjestdobreżycie?
Czymjestdobrespołeczeństwo?Czymjestdobre
wspólnedziałanie?Domagająsięantropologii,która
niestawiałabysobiezaceluśmierzaniebólu,leczbyła
zmocyfaktówwyzbytazłudzeńizkonieczności
przenikliwaitrzeźwa.Mimoogromujużpowstałej
