Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
lodówce.Podczasdrogizrestauracjinieodzywałysię
dosiebie,aAdrianawtymczasieczęściowoodzyskała
równowagę.Byłagotowanawysłuchanietejopowieści,
ajednocześniezastanawiałasię,jakjązweryfikować.
Och,niewątpiła,żeJagodamówiprawdę,albo
właściwieto,couważazaprawdę.Jednakwolałaby
uzyskaćpewność,nimskonfrontujesięzmężem.
–Zrobićcikawę?
–Amogłabymdostaćherbatę?Taknaprawdęnie
przepadamzakawąipijęjątylkookazjonalnie.
Jagodauśmiechnęłasię,jednocześniewyciągając
zszafkifiliżanki.
–Widzę,żetaniechęćnieprzeszłaciodczasów
szkolnych.Samaniewiesz,cotracisz…–Otworzyłainną
szafkę,wktórejpoukładanemiałaróżnepuszeczki.
–Czarna?Możezielona?O,jużwiem…
PostawiłaprzedAdrianąparującąfiliżankęiwróciła
zawysokąladę,naktórejzaczęłakroićowoce.Adriana
wciągnęłanosemprzyjemnyaromatnaparu.
–Cototakiego?
–Oolongmangocookie.Jednazmoichulubionych.
Adrianaskosztowałagorącegopłynuistwierdziła,
żesmakowałtaksamoboskojakpachniał.
–Widzę,żetyzatonauczyłaśsięcenićdobrąherbatę.
Jagodapostawiłaprzedniąmiseczkęzsałatką.
–Wcinaj.
Obiewmilczeniuzajęłysięjedzeniem,tymsamym
odwlekającwczasiepodjęcienieprzyjemnegotematu.
Leczonitakmajaczyłwpobliżu,niweczącprzyjemność,
którąwprzeciwnymwypadkuczerpałabyzposiłku.
Wyraźniedałosięodczućwiszącewpowietrzunapięcie.
