Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ciedotegobudowlańcateżniewchodziłowgrę,wie-
działazdoświadczenia,żeJerzyodebrałbytojakopod-
ważenieswojejmęskości.
–Jerzy...–westchnęła.NieJurek,Juruś,Juro–ajuż
Jerzyk,brońBoże!–tylkoJerzy.Wszyscyczłonko-
wierodziny,przyjaciele,znajomiikoledzyzpracy
wiedzieli,żenieuznajezdrobniałejformyswojego
imienia.Ba,nawetludzispotykanychrazwżyciu–
naprzykładwprzychodniczyurzędzie–upominał,
gdypozwolilisobiena,jaktonazywał,zbytniąpoufa-
łość.
Ijazaniegowyszłam...–rzuciławmyślach,patrząc
nacorazwiększekoleinyżłobioneprzezkołajejvolks-
wagena.Wjednejchwilipodjęładecyzję,żewykosz-
tujesię,alewreszciewynajmiekogoś,ktoułożytenie-
szczęsnepłyty.
Drzwiwejścioweotwierałazulgą,gratulującsobie
wduchu,żetaktwardoobstawałaprzytym,abydom
przypadłwudzialejej,ondostałkawalerkęwcentrum,
którąkupilijakolokatękapitałuidotejporywynaj-
mowli.Chociażtyleudałosięjejwytargować.Wiedziała,
żeJerzyzgodziłsięwłaściwietylkozjednegopowodu:
jegomamusianigdytegodomunielubiła.Przykaż-
dejokazjizwykłazresztąkomentowaćwystrój,robiła
tooczywiściewtenswójzłośliwy,pełnyperfidiispo-
sób.Byłajakdzieckocelująceśnieżkamiprostowtwa-
rzekolegów,apotemudające,żebolesneuderzeniejest
wynikiemprzypadku.Niebezznaczeniabyłrównież
fakt,żeteściowieobiecalimukupnonowegodomu.
Małojątointeresowało,liczyłosięto,żemogłatutaj
zostaćzcóreczką.
34
