Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Cześć!Dzieńdobry!
NazywamsięJuliaWizowska
Byłajesień2015roku,gdywróciłam
nastałedodomupokilkulatachnie-
ustannychwyjazdówreporterskich
domiejscobjętychkonfliktami.
Jakodziennikarkaifotoreporterka
pracowałamnaplacuTahrirpod-
czasrewolucjiwEgipcie.Zpiórem
iaparatemodwiedziłamCzecze-
niępowojnie.Zamnąbyłateżse-
riapodróżynaWschód:odMajdanu
wKijowie,pokonfliktnaDonbasie.
Przedemną–współpracaprzyksiążce
otym(ukazałasięrokpóźniejpodnazwą
nPopółnocywDoniecku”).Wojnazszargałanerwy,więcabysię
odstresować,wyciągnęłamzakurzonedrutyiszydełko–polatach
wróciłamdodziergania,onouspokaja.
Robiłamrzeczydomieszkania:najpierwdywanzkupionejwłóczki
pochodzącejzrecyklingu,późniejnsznurek”wykonałamsamodziel-
niezestaregoprześcieradłaiwydziergałampufę.
Pokilkutakichprzeróbkachpostanowiłamzałożyćbloga,bydzie-
lićsiępomysłaminaprosteDIYnzniczego”.Zprzedmiotów,które
trafiłybydokosza,gdybyniezostałyużyteponownie.Taknarodziło
sięNanowośmieci.Mojemiejscewsieci.
Zaczęłamsięinteresować,jakijestlosodpadówpotym,jakwy-
rzucimyjedokosza(dalejmamwsobiereporterskiezacięcie!).Do-
wiedziałamsięprzyokazji,żestatystycznyEuropejczyknprodukuje”
rocznieśrednio502kgśmieci.Jesttegotakdużo,żepływającewOce-
anieŚwiatowymśmieciwkrótcemogąutworzyćsiódmykontynent.
Zaczęłomizależećnatym,abyograniczyćilośćodpadówwswoim
życiuiinspirowaćinnychdopodobnejpostawy.
