Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
NiepełnosprawnośćwpolskiejliteraturzedladzieciimłodzieżywXXiXXIwieku
sąsiedzkich,poprzezosiąganiekolejnychszczebliedukacjiistanowiskpracy,
skończywszynawizytachwplacówkachsłużbyzdrowia.
Zpowyższychobserwacjiwynika,żenależyzadbaćoto,bytenpierwszy
(lubkolejny)kontaktzInnym-wtymprzypadkuniepełnosprawnym-
przebiegałwmiaręmożliwościbezkonfliktowo.Literatura,czytanawraz
zdzieckiemwdomu,możeodegraćtutajniebagatelnąrolę.Możeonanie
tylkoprzygotowaćdzieckodospotkaniazosobąniepełnosprawną,aleteż
oswoićjezmyśląowłasnejcielesnościizdrowiujakooczymś,coniejest
danejakodoskonałenazawsze.Cowięcej,istniejąbadacze,którzytwierdzą,
żenawetwprzypadkudoznaniaprzezdzieckowstrząsuemocjonalnego
wywołanegozetknięciemsięzezjawiskiemtakimjakchorobaczyniepeł-
nosprawnośćtegorodzajunieprzyjemnedoznaniazregułytrwająkrótko
iszybkoustępująinnymdoświadczeniomwświadomościdziecka36.
Należyrównieżzwrócićuwagęnato,jaksilnieobecnajestwkulturze
współczesnejpresjanieskazitelnegowygląduzewnętrznegoizwiązanej
znimsprawnościfizycznej,gwarantującejosiągnięciesukcesuorazpopu-
larności.Niepełnosprawnedzieciimłodzieżbardzoczęstoniemogąspełnić
wygórowanychwymagaństawianychimprzezgrupęrówieśniczą,środowi-
skolokalneczymediaodnośniedoichwyglądu,niewspominającoosią-
gnięciachsportowych,pożądanychwskupiskachmłodychludzi,takichjak
szkoły.Samoakceptacjaorazakceptacjazestronyczłonkówrodzinyi/lub
rówieśnikówodgrywająbardzoistotnąrolęnietylkowogólnymrozwoju
psychofizycznym,wcałymprocesiedojrzewania,alerównieżmogązna-
czącopoprawićjakośćichżycia37.Wszerszejperspektywiebrakakceptacji
dzieckaniepełnosprawnegowjegośrodowiskumożeoddziaływaćnegatyw-
nienietylkonafunkcjonowaniejegosamego,lecztakżenaczłonkówjego
rodziny,anawetcałejlokalnejspołeczności,przekładającsięnatrudnedo
oszacowaniakosztynapoziomienarodowym,liczonezarównowśrodkach
pieniężnych,jakiwstratachocharakterzeemocjonalnym,biologicznym,
umysłowym.Przykłademtegomożebyćnietylkosytuacjamatekdzieci
niepełnosprawnychintelektualniewmałychmiejscowościach,gdziewciąż
występująliczneprzesądydotyczącewadrozwojowychlubchoróbgene-
tycznych,lecztakżeprzerzucaniewinynamatkęzaurodzeniechorego
dziecka,czypowszechnyproblemporzucanianiepełnosprawnegodziecka
28
36
L.Pęska,Dziecko,lęk,literatura,nGuliwer”1992,nr3,s.44.
37
M.Świątkowicz-Mośny,Tożsamośćnapiętnowana.Socjologicznestudiummechanizmów
stygmatyzacjiiautostygmatyzacjinaprzykładziekobietzzespołemTurnera,Kraków
2010,s.28.
