Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WPROWADZENIE
Pierwotnąinajbardziejpodstawowąformąporozumiewaniasię
ludzijestdialog.Spotkanietwarząwtwarztonietylkozetknięcie
sięzdrugimczłowiekiem,aleprzedewszystkimpoczątekwejścia
znimwrelacjędialogiczną–relację,któraprzeradzasięwkomu−
nikację.
Działaniakomunikacyjne,którepodejmujeczłowiek,nieograni−
czająsiętylkodowytwarzaniaznakówwerbalnych–słów.Nieod−
łącznymelementemdialogutwarząwtwarzsąznakiniewerbalne,
którewrazzmowątworzązintegrowanykomunikat.Podejmując
wtejksiążcezagadnieniekomunikacjiniewerbalnej,chciałamodkryć
jejznaczenieiwykazać,jakimcelomkomunikacyjnymzachowania
niewerbalnesłużą.Wobrębiemoichzainteresowańznalazłysiętylko
takiezachowanianiewerbalne,którewrazzzachowaniamiwerbal−
nymisąnośnikamiznaczeńikomunikacyjnychintencji,czyliwspół−
tworządialogiczneprzesłanie.
Celemmoimbyłostworzeniepewnegorodzajumodelu,czyliwy−
znaczenietendencjiiwzorcówużywaniaśrodkówniewerbalnych
przezporozumiewającychsięludzi,którepozwalająnaskuteczną
komunikację.Bowiemkiedyobserwowałamdialogizującychludzi,
wielokrotniewidziałam,żeużywalioniniewerbalnychśrodków
wyrazuzwłaszczawtedy,gdychcieliwyrazićwłasneintencjelub
odnieśćsiędointencjiwyrażanych.Chodziłomizatemowydoby−
cietychśrodków,którewkomunikacyjnejdziałalnościrozmawia−
