Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
BartłomiejDobroczyński
Przyokazjikoniecznietrzebawspomniećojeszczejednejinte
-
resującejwzmianceoFreudzie,którapojawiasięwprzełożonymna
językfrancuskiiniemieckidzielezatytułowanymDyagnostykachorób
nerwowych,będącymwzamierzeniupodręcznikiemdlastudentów
ilekarzy,aopublikowanymw1910rokuprzezwybitnegouczone-
goiwspółzałożycielaDWarszawskiegoCzasopismaLekarskiego”
LudwikaEliaszaBregmana,któryprzezponaddwadzieścialat
pełniłfunkcjęordynatoraoddziałuneurologii,takżewSzpitalu
StarozakonnychnaCzystem.WjegoksiążceinformacjeoFreudzie
pojawiająsięwdwóchmiejscach,wkontekścienieuświadomionych
aspektówpłciowościzdzieciństwaiadolescencji.Bregmanodnosi
sięwswoimkrytycznymkomentarzudopoglądówzawartychwe
wspólnymdzieleBreueraiFreudaOhisteriiiwpodsumowaniu
stwerdza:DTeoryataznalazłagorącychzwolennikówwJungu,
Sadgerze,Jekelsieiin.Niewątpliwiedajesięonazastosowaćdo
niektórychprzypadków
,wszelakonietaklicznych,jaktoutrzymują
wspomnianiautorowie”115.
115
Patrz:L.E.Bregman,Dyagnostykachoróbnerwowych.Podręcznikdlalekarzyistudentów,
Warszawa1910,s.429.PorazpierwszyBregmanwspominaoFreudzieiBreuerze
nas.386.IsidorSadgerbyłjednymznajwcześniejszychzwolennikówFreuda,inte-
resowałsięprzedewszystkimhomoseksualizmemifetyszyzmem,stworzyłpojęcia
sadomasochizmuoraznarcyzmu.
74
