Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wybuchnąłhisterycznymśmiechem,adyrektorzakryłtwarzdłońmi
iciężkowestchnął.
–Przepraszamcię,Maks.–Głosmidrżał,agdytencymbał
ponowniezarechotał,ztrudempowstrzymałamsięprzedprzywaleniem
muwłebciężkimprzyciskiemdopapierustojącymnabiurku
dyrektora.
–Proszęniezwracaćnamnieuwagi–zwróciłsiępiskliwymgłosem
dopanaCollinsa.
Mężczyznalekkoodchrząknął.
–Nodobrze,powiadomięwaszychrodzicówotymzajściu.Nie
będziewięcejkonsekwencji,szczególnieżeniektórzy–znacząco
przechyliłgłowęwmoimkierunku–przezteczterylatawielezrobili
dlatejszkoły.Aty,Maks–dyrektorspojrzałnaniegozrezygnowanym
wzrokiem–poprostuwyjdź.
Chłopak,próbującpowstrzymaćkolejnyatakśmiechu,pośpiesznie
wykonałpoleceniedyrektora.Jawstałamchwilęponim.
–Zaczekaj–zatrzymałmniepanCollins.–Marisso,czyjużwiesz,
najakąuczelniębędzieszaplikować?
Zrobiłomisięniedobrze.Owszem,miałamwybraneuczelnie,ale
jeszczeniepodjęłamdecyzji.Zjednejstronykusiłmniejeden
ztopowychuniwersytetówwkraju,zdrugiejwiedziałam,gdzie
najlepiejprzygotujęsiędowymarzonegozawodu.NoiMaks…Jak
mogłabymwylądowaćgdzieśzdalaodniego?Aon…nocóż,
twierdził,żemajeszczeczasnadecyzję.Głupek.Opadłamzpowrotem
nafotel.
–Pamiętaj,żemusiszmiećdwalistypolecająceisąonebardzo
ważne.Janapiszęcijeden,alemuszęwiedzieć,jakieprzedmioty
wybrałaś.
Przełknęłamżółćpodchodzącąmidogardłaiuspokoiłamoddech.
Musiałamdobrzedobraćsłowa.Przybrałamradosnąmaskę.
–Jużprawiesięzdecydowałam,alechcęjeszczerazprzemyśleć,
