Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
siędokobietyzwplecionymiwkońcewłosówfioletowymikwiatami
–wbarwieprzywódców.Kobietabyławysoka,miałajasnąskórę,
ciemnewłosyiprzenikliwespojrzenie.NosiłaimięWreniprzewodziła
jednejzwiększychosadnanowychterytoriach.
–Dlaczegoczęśćludzitrzymasięnauboczu?–spytałaIsla.
Wyglądałonato,żejejludniejesttakzjednoczony,jakjeszczekilka
miesięcytemu.Niektórzystaliwciasnychgrupkach,inniwpewnej
odległościodresztyzgromadzenia.
Wrenpopatrzyłananią.
–Bezurazy–odparła–aleciebieklątwaniedotknęła.Niewiesz,
jaktojestmusiećzabijaćinnychdlajedzenia.Chodzićgłodnym,
bodlawszystkichzwyczajnieniestarczyło.–Pokręciłagłową.
–Byprzeżyć,większośćznasrobiłarzeczy,którenienapawająnas
dumą.
Islapoczułapiekącełzypodpowiekami.Przezcałyczasuważała
zakoszmarkoniecznośćprzebywaniawizolacjiiodbywanie
rygorystycznychtreningów.Aletetrudybyłyniczymwporównaniu
ztym,przezcoprzechodzilijejpoddani,terazwyraźnietowidziała.
–Czegowampotrzeba?–spytała.–Jakmogępomóc?
Wrenzacisnęławargi.
–Powoliuczymysięwytwarzaćpożywienie.Chybadobrze,jak
sądzę,żesamitoodkrywamy.Terazkażdewyzwanie…wydajesię
banalnewporównaniuztym,czegodoświadczyliśmy.
–Napewnoczegośpotrzebujecie–drążyłaIsla.–Niektórzyzwas
wyglądająnazagłodzonych.Mogędostarczyćwięcejjedzenia.
Sprowadzićludzi,którzypokażąwam,jaksięuprawiainnerośliny,lub
pomogąodbudowaćdomy.–Podczaspodróżyzgwiezdnąróżdżką
widziała,wjakimstaniesąosady.Niektórebudynkiprzetrwały,ale
wielezmieniłosięwruinę.–Mogę…
–AcozGwiezdnymi?–przerwałajejWren.
–Niewiem.Pytałam,alejeszczenieodwiedziłamaniichwyspy,
