Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
iumiefabrykowaćbańkimydlane.Jakcięzwali?
Bogdan?Jakzwali,takzwali,byledopiecaniewsadzali.
Tosątwoikoleżkowie,złodziejaszkiiwrogowiewładzy
radzieckiej.Będzieszsięmiędzynimiczułjakwdomu.
Tylkouważaj,żebyciniegwizdnęlitwoichpięknych
butów.No,bohaterowie,doroboty!
Zostałsamwmrocznymnamiociezdyżurnym.Był
toczterdziestoletniponurak,jasnowłosyRosjanin,
otwardychrysachizimnymwejrzeniu.Siedziałnałóżku
istarannieoglądałszwyswetra.Odłożyłgoiuśmiechnął
sięzwyższością.
–Niema.Niemainiebędzie.Atymasz?
–Teraznie.
–Dezynfekowałeśubranie?
–Tak.
–Akoszulęprałeś?
–Dziśwypiorę.
–Niepierz–uprzedziłgodyżurny.–Dobrudnej
iwydezynfekowanejkoszuliwszyniepolezą.Naczystą
odrazusięrzucą.Wnocyśpijnago.Dwanaścielat
obijamsiępowięzieniachiobozach–ijeszczemnie
tametodaniezawiodła.Bezpudła!
WstałzłóżkaiwyciągnąłdoBożkarękę.
–Poznajmysię,bracie.NazywamsięŁaboresznych.
–Bergen.
–Zpolskich?
Bogdanskinąłgłową.
–Europa,bracie!Wyglądaszjakjagniątko,uważaj,żeby
cięniezarżnęliiniezjedli.Zinatulinowiniewierz:tutaj
łajdakówniema.Próczniego,oczywiście.Wazeliniarz,
donosiciel,złodziej,rwacz.
–Atyczymsięzasłużyłeś?
