Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
JAKUBSKRZYWANEK
ROZRYWANIEISKŁADANIE
Nieznamnicinnego,możezwyjątkiempewnegogreckiegoboga,
comogłobyżyćikwitnąć,mimożejestnieustannierozrywane
iskładanenapowrót.Spektaklpowstajewgłowietwórcy–reżysera
czydramaturga–poto,byjużnapierwszejpróbieaktorzyrozerwali
jegopomysłnakawałki.Długotrwałegrzebanieipielęgnowanie
podczaspróbczytanychczyanalitycznychowocujekolejnym
rozerwaniemnakawałki–tymrazemprzezenergięicharakterprób
sytuacyjnych.Następnieto,coudasięwyhodowaćwsaliprób,
rozrywanakawałkiprzestrzeńsceny–iznówmusimy,zwykle
wciągukilkudni,zasiaćwszystkonanowo.Premieraniejest
pokazaniemświatugotowegodzieła–tomomentnajwiększego
napięcia,obserwacji,czyto,coprzeztyleczasubyłorozrywane
iskładanenanowo,wykiełkujenaoczachwidzów.Jeśliprzy
rozrywaniubiosniezabitodzoe–kolejnespektakleprzyniosąplon,
którymwszyscybędąmoglisięupoić.
RADOSŁAWSTĘPIEŃ
STAN
Teatrzewzględunanarzędziaiśrodki,jakimioperuje,jeststanem
–stanemtotalnym–stanemwyjątkowym–stanemobsceny.Alejest
teżstanemwyjątkowym„wśrodku”–azatemstanmożnateżnazwać
potrzebą,marzeniem,pragnieniem,dążeniem.Teatrjeststanem
ijednocześnieoperujestanem.Jestwięciogólnymstanemrzeczy,
istanemdoraźnym,chwilowym,porywem–stan„chwytanas
zagardło”,aleizamózg,jakjakiświelkizwierz.
JĘDRZEJPIASKOWSKI
UWAŻNOŚĆ
