Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jednak,żesamejpracywteatrzewwiększościnauczyłamsiępoza
szkołąteatralną,amójsposóbmyśleniaitworzeniaideizawdzięczam
wdużejmierzeInstytutowiKulturyPolskiej.Otym,jakróżnemogą
byćpodejściadojednegotematu,więcejdowiedziałamsięnakursach
profesorIwonyKurzniżnawiększościzajęćwszkoleteatralnej.
Szkoładałaminatomiastsiećkontaktówzestudiującymiaktorstwo,
reżyserięidramaturgięorazwspólnotowedoświadczenie,które
polegałoczęstonaoporzewobeczastanychstrukturimetod
dystrybucjiwiedzy.
K.W.:Coczułaś,kiedyrozpoczęłasięfalacalloutówwszkołach
teatralnych?
A.J.:Studiawszkoleteatralnejodpoczątkuwzbudzałymoją
podejrzliwość,którązresztąartykułowałamnakonferencjach
naukowychiwtekstach.Wątpliwośćdotyczyłagłówniezachwianej
relacjimiędzyprofesoramiastudentami.PostudiachwWarszawienie
byłamprzyzwyczajonadosystemu,wktórymposzczególnegrupy
studentówmająswoichmistrzów,atakwłaśniebylikształceniaktorzy
iaktorki.Wydawałomisięraczej,żestudiapowinnypolegać
naobalaniutakichkategorii,jak„mistrz”czy„idol”,
nakwestionowaniuhierarchiiimetodsprawowaniawładzy.Okazało
sięjednak,żewszkoleteatralnejhierarchiautrzymywałacałysystem
wryzach,działałanapoziomiesymbolicznym,któryczęstobył
przemocowy.Byłamzaskoczonatym,jakfunkcjonujeprzede
wszystkimWydziałAktorski.Naprzykładżestudencisąoceniani,ale
niewiedzą,najakiejpodstawie.Sąwyrzucanipodwóchlatachuczenia
się,aleniewiedzą,dlaczego.Odbywająsięomówieniazazamkniętymi
drzwiami,aomawianiniemajądonichdostępu.Niewiedziałam,
dlaczegopoegzaminachreżyserskich,wktórychgralistudenci
aktorstwa,cidrudzybylipozbawienidostępudowiedzyotym,jak
imposzło.Byłowięcdlamnieoczywiste,żewpewnymmomencie
falacalloutównadejdzie.Zresztągłosysprzeciwubyłyartykułowane
jużwcześniej,tyleżejednostkowo,przezcomiałymniejsząsiłę.Teraz
zastanawiamsięnatomiastnadtym,czyszkołyteatralnewPolsce
dasięzreformować.Generalniestaramsięwierzyć,żeprocesnarzecz
