Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
moglibyściepowyrywaćpszenicę.13.30Niechrosnąrazem.Poczekajmydożniw.Wtedypowiemżeńcom:Zbierzcienajpierwkąkol,
powiążciegowsnopyispalcie.Pszenicęnatomiastprzenieściedomegospichlerza.
Przypowieśćoziarniegorczycy
13.31Opowiedziałimteżtakąprzypowieść:KrólestwoNiebiosprzypominaziarenkogorczycy.Wziąłjepewienczłowiekizasiałnaswojejroli.
13.32Należyonowprawdziedonajmniejszychnasion,leczkiedywyrośnie,przewyższawarzywa,jestprawiejakdrzewo.
Wjegogałęziach
ptakipotrafiąuwićsobiegniazdo.
Przypowieśćozakwasie
13.33Następnaprzypowieśćbrzmiałatak:KrólestwoNiebiosprzypominazakwas.Gospodynidodałagodociastarozrobionegozdwudziestu
kilogramówmąki12icałesięzakwasiło.
13.34OtymwszystkimJezusmówiłdoludzi,odwołującsiędoprzykładów.Bezprzypowieścinicdonichniemówił.13.35Wtensposóbspełniło
sięto,cozostałopowiedzianeprzezproroka:
Doprzypowieściotworzęswojeusta,
opowiemosprawachzakrytychodstworzenia
świata.13
Wyjaśnienieprzypowieściopszenicyikąkolu
13.36Następnierozpuściłtłumyiudałsiędodomu.TamuczniowiezwrócilisiędoNiegozprośbą:Wyjaśnijnam,ocochodziwprzypowieści
okąkolu.13.37IJezusodpowiedział:Osobą,którasiejedobreziarno,jestSynCzłowieczy.13.38Roląjestświat.Dobrymnasieniemsąsynowie
Królestwa.Kąkolemsąsynowiezłego.13.39Nieprzyjacielem,któryrozsiałkąkol,jestdiabeł.Żniwemjestkrestegowieku,ażeńcami
aniołowie.13.40Ukresutegowiekubędzietakjakzkąkolem,któryzbierasięipali.13.41SynCzłowieczypośleswoichaniołów,acizbiorą
zJegoKrólestwawszystkich,którzywywoływaliskandaleidopuszczalisiębezprawia.13.42Potem
wrzucąichdoognistegopieca
.Tam
będziepłaczizgrzytaniezębami.13.43WtedysprawiedliwiwzejdąjaksłońcewKrólestwieswegoOjca.Ktomauszy,niechrozważymoje
słowa!
Przypowieśćoskarbieukrytymwroli
13.44KrólestwoNiebiosprzypominaskarbukrytywroli.Człowiek,którygoznalazł,ukryłgo,odszedłucieszony,sprzedałwszystko,
coposiadał,inabyłtęrolę.
Przypowieśćoperle
13.45KrólestwoNiebiosprzypominarównieżkupcaposzukującegopięknychpereł.13.46Gdyznalazłtęjedną,niezwyklecenną,odszedł,
sprzedałwszystko,comiał,inabyłją.
Przypowieśćosieci
13.47DalejKrólestwoNiebiosprzypominasieć.Zarzucasięjąwmorzeizagarniawszystko.13.48Kiedyjestjużpełna,wyciągasięjąnabrzeg,
siada,dobrąrybęzostawia,ato,conieprzydatne,wyrzucanazewnątrz.13.49Takbędzieprzykońcutegowieku.Wyjdąaniołowieioddzielą
złychodsprawiedliwych.13.50Złych
wrzucądoognistegopieca
,tambędziepłaczizgrzytaniezębami.
Przypowieśćogospodarzu
13.51Czyzrozumieliścietowszystko?Odpowiedzieli:Tak!13.52WówczasJezuspowiedział:DlategokażdyznawcaPrawa,którystałsię
uczniemKrólestwaNiebios,przypominagospodarza,którywyciągazeswojegoskarbcato,conoweistare.
13.53Następnie,pozakończeniuprzypowieści,Jezusoddaliłsięstamtąd.
JezuswzgardzonywNazarecie
13.54Przybyłwsweojczystestrony.Tamzacząłnauczaćwmiejscowejsynagodze,aludziebylizdumieni.SkąduNiegotamądrość
zastanawialisięitedowodymocy?13.55Czytoniejestsyncieśli?CzyJegomatkatonieMaria,aJegobracia:Jakub,Józef,SzymoniJuda?
13.56IczyJegosiostryniemieszkająwśródnas?SkądwięcuNiegotowszystko?13.57IstopniowoodsuwalisięodNiego.WtedyJezus
powiedział:Prorokcieszysięuznaniem,leczniewojczystychstronachiniewewłasnymdomu.13.58Iniedokonałtamzbytwielucudów
powodembyłaichniewiara.
HistoriaJanaChrzciciela
EW.MATEUSZA14WtymczasietetrarchaHerodusłyszałwieśćoJezusie14.2istwierdziłwobecswychdworzan:TojestJanChrzciciel.
Toonpowstałzmartwychiterazprzejawiasięwnimtakamoc.14.3HerodbowiemwcześniejschwytałJana,związałiosadziłwwięzieniu.
PowodembyłaHerodiada,żonajegobrataFilipa.14.4Janpowtarzał:Niewolnocizniążyć.14.5HerodchciałJanazgładzić,alebałsięludu,
któryuważałgozaproroka.14.6TymczasemnadeszłyurodzinyHeroda.WczasieucztycórkaHerodiadywyszłanaśrodekizatańczyła.Król
byłurzeczony.14.7Wuniesieniuprzysiągł,żespełnikażdąjejprośbę.14.8Tanatomiast,zanamowąmatki,zażyczyłasobie:Przynieś
mitunapółmiskugłowęJanaChrzciciela.14.9PrzygnębiłotoHeroda,aleponieważprzysiągł,itowobecgości,poleciłspełnićjejprośbę.14.10
PosłałdowięzieniarozkazścięciaJana.14.11Przyniesionozatemjegogłowęnapółmisku,danodziewczynie,aonazaniosłająmatce.14.12
NastępnieprzyszliuczniowieJana,zabralijegociało,pogrzebalijeiowszystkimdonieśliJezusowi.
Nakarmieniepięciutysięcyludzi
14.13PousłyszeniutejwiadomościJezuswsiadłdołodziisamotnieodpłynąłstamtądwustronnemiejsce.Ludziejednakdowiedzielisię
otymicałeichrzeszeruszyłyzaNimpieszozokolicznychmiast.14.14GdywięcJezusdopłynąłnamiejsce,zobaczyłtłumzgromadzonych.
ZdjęłaGolitośćnadnimi.Uzdrowiłwśródnichludzichorych.14.15PóźnympopołudniemnatomiastuczniowiepodeszlidoNiegoztakąradą:
Miejscetuodludneirobisiępóźno.Rozpuśćtetłumy.Niechludzieidądowiosekikupiącośdozjedzenia.14.16Niemusząodchodzić
odpowiedziałJezus.Wydajcieimjeść.14.17Oninato:Niemamynicopróczpięciuchlebówidwóchryb.14.18Przynieściemijetutajpolecił.
14.19Następniekazałtłumomspocząćnatrawie,wziąłtepięćchlebówitedwieryby,spojrzałwniebo,pobłogosławił,poczymłamał
ipodawałchlebuczniom,auczniowieludziom.14.20Wszyscymielicojeść,itodosyta.Ponadtopozostałymikawałkaminapełnilidwanaście
koszy.14.21Tychzaś,którzyjedli,byłookołopięciutysięcymężczyzn,nielicząckobietidzieci.
Jezuswobecprawnatury
14.22Zarazpotemwymógłnaswoichuczniach,abywsiedlidołodziipopłynęliprzedNimnadrugąstronęjeziora.Onmiałzostaćirozpuścić
tłumy.14.23Gdytouczynił,wszedłsamotnienagórę,abysiępomodlić.Nastałwieczór.Byłsam.14.24Uczniowiezaśwłodzi,daleko
odbrzegu,walczylizfalami,ponieważwiatrbyłprzeciwny.14.25OkołoczwartejnadranemJezusprzyszedłdonich.Szedłpofalach.14.26Gdy
uczniowiezobaczyliGoidącegopowodzie,przestraszylisię.Myśleli,żetozjawa.Zestrachunawetkrzyknęli.14.27LeczJezuszarazich
uspokoił:OdwagiprzemówiłtoJajestem,niebójciesię!14.28WtedyodezwałsięPiotr:Panie,jeślitoTyjesteś,każmiprzyjśćdosiebie
