Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
12
Nowe„Treny”?PolskapoezjażałobnapoIIwojnieświatowejatradycjaliteracka
nychjakBarańczak,Miłosz,Tkaczyszyn-Dycki)lubprzeciwnie–jej„ogołoce-
nia”,poetyckiejascezy(Różewicz,późnewierszeKamieńskiejczyMarjań-
skiej).Zawszenatomiastzawieraelementmediacji,pośrednictwa,jestformą
aktualizacjiirewaloryzacjitradycjiepicedialnej.Podejmujępróbęrozpatrzenia
przyczyn,dlaktórychautorzypowojennejlirykiżałobnejwybierająsobieta-
kich,anieinnychrozmówców,orazform,jakieichrozmowaprzybiera,ice-
lów,którepozwalaimosiągnąć.
3.Niemamambicjipełnegousystematyzowaniaizhierarchizowaniaoma-
wianychzjawisk.Wieleproblemówzostałowniniejszejrozprawiejedynie
wskazanych–czekająonedopieronaosobnąinterpretacjęirozwinięcie.Wy-
czerpującarealizacjaprojektubadawczego,naktórywskazujetytułmojejroz-
prawy,przekraczałabyznaczniejejramy.Należyprzytejokazjizaznaczyć,że
istniejąważneksiążkiwydanewostatnimdziesięcioleciuibędącedlamnie
punktemodniesienia,którebardzownikliwieinowatorskoanalizująwybrane
aspektywspółczesnejpoezjiprzekazującejdoświadczenieprzemijania,śmierci
iżałoby:Gestpożegnania.Szkiceopoetyckiejświadomościelegijno-ironicznejA.Le-
geżyńskiej(Poznań1999),Mikrologiześmiercią.Motywytanatycznewewspółcze-
snejliteraturzepolskiejP.Czaplińskiego(Poznań2001)iPoezjażaluK.Kłosiń-
skiego(Katowice2001).Mojarozprawawieleimzawdzięcza,wszelako–co
chciałabympodkreślić–próbujeująćsytuacjępolskiejpoezjifuneralnejznieco
innejperspektywy.
Pojęcieklasycyzmu,którepojawisięwielokrotniewniniejszychrozważa-
niach,maswojedefinicjeregulatywne–jakchoćbytawprowadzonaprzez
W.Tatarkiewicza–stanowiąonejednakwynikswegorodzajuidealizacji.
Ewolucjaowegopojęcia,używanegoobecniezdużądowolnością,pozostaje
pozazakresemmoichzainteresowań–nieposługujęsiętymsamymrozróż-
nieniemnaklasycyzmineoklasycyzm(czynawetneoneoklasycyzm).Odsu-
wamtakżepytanieocharakterprogramowypolskiegoklasycyzmupowojen-
nego.Wspomnianeproblemy,wtymistotnywpływautoraZiemijałowejna
poezjęostatniegosześćdziesięciolecia,zostaływielostronnieomówionewpra-
cachJ.Ward,T.S.Eliotwoczachtrzechpolskichpisarzy(Kraków2001)iM.Hey-
del,ObecnośćT.S.Eliotawliteraturzepolskiej(Wrocław2002)orazJ.Dudek,Po-
ezjapolskaXXwiekuwobectradycji(Kraków2002).Doksiążektychnierazbędę
sięodwoływać.Bardziejpociągamniejednakpróbakonfrontacjideklarowa-
negoświatopogląduestetycznegoautorówzindywidualnymizjawiskamiar-
tystycznymi,rozpoznanymiwichżałobnejtwórczościpoetyckiej.
4.Pierwszaczęśćrozprawymacharakterprzedewszystkimporządkujący,
zawierateżkonieczneustaleniateoretyczne.Uściślamwniejsposóbrozumie-
niapodstawowychproblemówiprzytaczam(częstoalternatywnewobecist-
niejących)definicjekluczowychpojęć,pojawiającychsięwkolejnychrozdzia-
łach.Ponieważwczęścipierwszejstawiamsobiezacelwypunktowanie
ioświetleniecharakterystycznychdlacałejpoezjipowojennejmetodpodej-
mowaniarozmowyztradycjąfuneralną,przyjęłamporządeksynchroniczny
