Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Alekiedypowiedziałjejokolacjizniespodzianką,miała
wielkąnadzieję,żebędzieniąraczejpierścionek.
Wkońcuzaręczynysąkolejnymetapemzwiązku.Ich
związkutakże.Postanowiłajednak,żeniebędziesiętym
przejmować.Uznała,żewizjawyjazdudoNowegoJorku
możenajakiśczaszastąpićjejwyobrażenieoAdamieklęczą-
cymprzedniąnajednymkolanieipytającym,czyzostanie
jegożoną.
Chociażwłaściwiewieczórsięjeszczenieskończył
iwszystkobyłomożliwe.opcjazkolanemrównież.
–…wiedziałem,żemogęnaciebieliczyćiżetozrozu-
miesz.–Pośródprzemyśleńnatematwyjazduizaręczyndo
Magdypowolidocierało,żeAdamcośmówił.
–oczywiście,żerozumiem.Tapracajestdlaciebiebar-
dzoważna.–Magdapopiłaczerwonymwinemposmak,któ-
rypozostawiłposobiesos.
–Iniegniewaszsięnamnie?
–Aleocomamsięgniewać?–spytałazaskoczona.–Co
prawdawywrócitomojeżyciedogórynogami,aledamso-
bieradę.Wkońcujestemtwardababka,jakkiedyśmówiłeś.
Poznalisięzupełnieprzypadkiemnaimpreziesylwestro-
wej,naktórąsiłąwyciągnęłająkoleżankazpracy.Toniebyło
jejtowarzystwo.Trochęsnobistyczne,ztakzwanychdobrych
domów.Ludzie,którzyniemusielidowszystkiegodocho-
dzićsami,ciężkąpracą.Firmydziedziczylipodziadkachlub
7
