Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
tazawierarównieżtekstytraktująceorozmaitych
kontekstachtwórczościczołowychswegoczasupisarzy
gdańskiegośrodowiskaliterackiegoFranciszka
Fenikowskiego(artykułJanuszaMosakowskiego)
iBolesławaFaca(studiumAndrzejaMestwinaFaca).
Kwestiawytwarzaniatożsamościmiastairóżnorodnych
politykorazpraktykpamięcipojawiasięrównież
wartykuleZbigniewaWalczaka(omawiającegospecyfikę
uczestnictwaczasopisma„Litery”wkształtowaniużycia
kulturalnegomiasta)orazMaciejaDajnowskiego,który
niczymantropologpodejmujeproblemwpisywania
pamięciwcodziennątkankępraktykmiejskich
naprzykładzienazewnictwagdańskichtramwajów.
Kolejnyrozdziałtomu
ŚwiatywyobrażonePawła
Huellego
przynositekstypoświęconetwórczościjednego
znajbardziejrozpoznawalnychgdańskichpisarzy
izarazemjednegoznajważniejszych„mitologów”oraz
„wytwórców”literackiegoobrazumiastanadMotławą.
Zgromadzonewnimartykułykoncentrująsięnaróżnych
aspektachpisarstwaautora
OstatniejWieczerzy
.Studium
BartoszaDąbrowskiegotropirelacjepomiędzytkanką
miejskiejaglomeracjiazaszyfrowanymi,
„posttraumatycznymiśladamiZaady.ZkoleiMaciej
Michalskiprzeprowadzainnowacyjnąformę„topolektury”
jakostyluodbiorupowieści
Śpiewajogrody,
wktórej
palimpsestowastrukturatekstupociągazasobąpodobną
sytuacjęczytelniczejreakcjinatekst.ArtykułKwiryny
Ziembypodejmujepróbęujęciamałychform
prozatorskichtegopisarzawoptycecyklu
nowelistycznegoipowracającegowzorcapowieści
rozwojowej.Podobnąperspektywęzorientowaną
nanowelistykępisarzaprzyjmujeSvetlanaPavlenko,
którapoddajewnikliwejanalizierolękrajobrazuwdziele
Huellego,koncentrującsięnarelacjachtakichkategorii
spacjalnych,jakmorzeiląd.OmówienieAdeliKuik-
Kalinowskiejwprowadzakategoriepamięci
dointerpretacji
WeiseraDawidka
,uwydatniając
wzajemnezwiązkikreowaniaprzestrzeniiszczególnej
„pracy”nostalgii.