Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
StanowiskoPlatona(ustamiSokratesa)jestotyleważne,żeznajdujezastosowanie
uParmenidesawuwagachdotyczącychprzyjemności.
ZasadniczymtematempodjętymprzezPlatonawdialoguParmenidesjestzagadnie-
nie,czycnotymożnasięnauczyć,alepojawiasiętakżeproblemprzyjemności-przede
wszystkiminteresującytytułowegobohatera.DyskusjarozpoczynasięodpytaniaSokra-
tesaskierowanegodoProtagorasaoto,czynżyćwprzyjemnościachjestczymśdobrym,
żyćzaśbezprzyjemnościjestczymśzłym?”43Protagoras,zgadzającsięzSokratesem,
wiążejednakprzyjemnośćzprzeżywaniemrzeczypięknych,nieprzyjmujebezzastrze-
żeńniecoprowokacyjnejtezySokratesa,żenwszystko,coprzyjemne,jestdobre,aprzy-
krezłe”
.Wprowadzarozróżnieniemiędzydobremaprzyjemnościązjednejstronyimię-
dzyzłemaprzykrością-zdrugiej:nwśródprzyjemnościtakie,któreniepiękne,
aznowuwśródprzykrościtakie,któreniezłe,natomiasttakie,któreczymś
trzecim,czyliobojętne,awięcanidobre,anizłe”44.Szczególnieważnawydajesiętrzecia
kategoriatakzwanychprzyjemnościobojętnych,niejakopozostającychpozadobrem
izłem.Wtejsytuacjikoniecznawydajesięodpowiedźnapytanieoto,codecyduje,
żedoznanianiebędącedobremprzyjemne,czylipoprostu:nczymjestprzyjemność
samawsobie?”
.
Częstozdarzasię,żeludzieulegająrozkoszycielesnejzwiązanejzjedzeniem,piciem
czyseksem,chociażwiedzą,żeniedobre,alezłotychdoznańnietkwiwichteraźniej-
szości,gdyprzynosząprzyjemność,alewtym,żewprzyszłościmogąskutkowaćczymś
złym,jakchociażbychoroba.Podobniejestzprzykrością,któradoraźniejestuciążliwa,
alewprzyszłościmożesięokazaćczymśdobrymdlaczłowieka.
Gdywy,ludzie,mówicie,żebywającierpienia,któreczymśdobrym,czynietakie
właśniesprawymacienamyśli,jakćwiczeniacielesne,zaprawęwojskową,zabiegi,
jakiewykonująlekarze,czytoprzezprzyżegania,czytoprzezcięcia,zalecanieleków
igłodówek;uznajecie,żeczymśdobrym,choćbolesnym?45
SokrateswrozmowiezParmenidesemkonsekwentniedążydowykazanianiedorzecz-
nościstanowiskautożsamiającegodobroiprzyjemnośćorazzłoiprzykrość.Wskazujena
argumenty,którenależyprzywołać,gdyżoneobecnewmyśleniusofistyProtagorasa.
nStądwięcuważacie,żecierpieniejestzłem,arozkoszdobrem,skoronawetradośćuzna-
jeciezazło,gdybymiaławaspozbawićwiększychrozkoszyniżte,któredaje,lubzadaje
cierpieniawiększeniżprzyjemności.Wobectego,gdybyściezjakiegośinnegowzględu
uważaliradośćzazłoimielijakiśinnycelnaoku,moglibyścieinamtopowiedzieć.Lecz
niemożecie”
.Idalejargumentuje:n[ł]uznajeciezadobrosamocierpienie,gdybymiało
onoczytouchronićodcierpieńwiększychniżto,któreznimsięwiąże,czytozapewnić
przyjemnościwiększeniżtocierpienie?”46.
43Platon,Protagoras,Warszawa2004,351c.
44Tamże,351d.
45Tamże,354a.
46Tamże,354c-d.
Etycznainterpretacjaprzyjemności
21