Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
trzebanauczyćsiępoczątku:możenajakimśdworcuwdalekim
mieście,gdyktoś,kogokochasz,wychodzicinaspotkanie.Odczegoś
trzebatenpoczątekprzyjąć,jakpunktstaływumownejsiatceznaczeń.
Jakpunktodniesieniadowszystkichpotem.Odkogośtrzebasię
nauczyćpoczątku,zeświadomością,żenigdyniebędziekońca.Twoje
terazrozchodzisięwewszystkichkierunkachrównocześnieiwciąż
trwa.Jakpunktynaosikoła.Jakpromieniewychodzącezcentrum
koła.Itenpierwszykrok(tojacięzawołałampierwsza,poimieniu),
choćwktórąkolwiekstronę,zastanietylko/wciążtosamo(jaity,
pocałunek,zdziwienie),bowszędzieczekanaciebieto,
comanaciebieczekać,bowszędziejestprzewidzianatasamaliczba
przyjaciół,wrogówigłupców.Zanimzmierzyszstopąznamięplanety,
niepróbujsięcofać,boitamtosamokołoupiętewokółciebie.Koło,
którenadajetwojemużyciuzawrotnąprędkość.
Punktyodniesieniacorazmniejczytelne,isłońce,rozświetlające,
przypominające,wyostrzające,narazrzeczywistośćprześwietlona
nawylot,nawskroś,dordzenia,dokości.KOŚCIOTRUP
RZECZYWISTOŚCI.Terazmasztylkojedencel–połączyćswoje
zmysłyzbodźcamizewnętrznymi.Połączyćswójumysłzumysłem
zewnętrznym.Twójumysłnależyinienależydociebie.Więc
dokogo?Zagadka:tyilustrzaneodbicie,ktodokogonależy?Ciało
umysłu.Możeszgopoczuć,dotknąć,zobaczyć,usłyszeć.Zapach
twojegoumysłutopolezakwitającychhiacyntów.Dotyktojakbyś
obejmowałtrawy.Widziećtojakbynarazzobaczyćwszechświat
wsłoiku.Usłyszeć,słyszećsiebie,jakbyśsłyszałkogośinnego,
nieznajomego,obcego.Słysząc,słyszećcośjeszcze,cośbardziej,coś
więcej.Słuchając,dosłyszećtęzasłonę,któraukrywawsobiedźwięk,
isłyszećcośjeszcze,coś,coznajdujesięzatązasłonądźwięku.
„Czycośczujesz?”–ktośpyta,jakzawszektoś,kogonieznasz,ktoś,
kogonigdywięcejniespotkasz.„Cośczujesz?”.Tewszystkieuczucia,
którebiorąsięzaręceitańcząwokółciebie.Uśmiechaszsiędonich,
udajesz,żeichtaniecjestnajpiękniejszymtańcem,jakiwidziałeś.Ale
tokłamstwo,okłamujeszinnychiokłamujeszsamegosiebie.Boczy
istniejecoś,naczymnaprawdęcizależy?Czykiedykolwiekprzeszyło
