Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
odegzystencjalnegoihistorycznegoznaczeniazdjęcia
kuesencji(„Wteatrzeesencjiśmiertelnajest
historia”3,piszeKott).
Niemożnajednakzapomniećojeszczejednej
sekwencjiz
Wielopola,Wielopola,
wktórejbohaterowie
zostająrozstrzelaniprzezaparatfotograficzny.
Wteatralnymskrócieobraztenprzywołujeoczywiście
owoskojarzeniefotografowaniazuśmierceniem(„strzelić
fotkę”,mówisięniekiedy,apozowaniedozdjęcia
wymagausztywnienia).Jednocześniejednakodwołujesię
dościślehistorycznegodoświadczenia:wwyniku
pierwszejidrugiejwojnyświatowejpocałychrodzinach,
miastach,pocałymnarodzie–zostałyjedyniefotografie,
częstoonetakżebyłyekshumowane(jakfotografie
znalezioneprzyofiarachPowstaniaWarszawskiego,przy
pomordowanychwKatyniuczyprzyciałachŻydów
rozstrzeliwanychwcałejPolsce).Tefotografiepatrzą
nawspółczesnychzrozlicznychalbumówiwystaw,
byprzypomniećniektóre:kolekcję
Iciąglewidzęich
twarze,
dokumentującążyciepolskichŻydów(pierwsza
publikacjaw1996roku;obecniekolekcjaliczyponad
dziewięćtysięcyzdjęć),książkę
InteligencjapolskaXIX
iXXwieku
(Warszawa1997),wystawęwbudynkusauny
PaństwowegoMuzeumKLAuschwitz-Birkenau,złożoną
zfotografiizagrabionychwoboziepomordowanym
Żydom,czydużączęśćekspozycjiMuzeumPowstania
Warszawskiego.Pamięćhistoriinajnowszejopierasię
nazdjęciach:onesłużązaświadectwoczynów
iwydarzeń,aleteż–amożeprzedewszystkim–zaślad
braku,ponieważprzywołująjakąśrzeczywistośćsprzed:
