Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wszystkimbudzizainteresowania,uczyobyczajów
różnychkrajów,uczysystematyczności,każemyśleć,
wyrabiaciekawośćintelektualną”8.Postaciefilmowe
przełomulatosiemdziesiątychidziewięćdziesiątych
epatująJasiemWędrowniczkiem,jakfamiliarnie(tobrat,
siostra)określasiępopularnąszkockąwhisky.
Alkoholizmjakochorobaczytrwałystanegzystencjalny
stosunkoworzadkotrafiałpodrozwagępolskichautorów,
choćbyłytakieprzypadki–bywymienić
Pętlę
Marka
Hłaski(iekranizacjęWojciechaHasa)czyfilmBarbary
Sass
Tylkostrach
(1994;jegobohaterkąjestkobieta).
Tylkopozorniemożetodziwić.Świadczybowiemotym,
żepiciestanowiłowpełniprzezroczystystylbycia.Zinnej
jeszczestronypotwierdzatorozdmuchanaostatnio
historiaMaciejaDamięckiego,któryzatrzymanyprzez
MOzaprowadzeniesamochodupoalkoholuzgodziłsię
nawspółpracęzSB,byniestracićprawajazdy.
W„Gazetowym”sądzienadkolegą(sądziebardzozresztą
życzliwym)inniaktorzyprzypominająsobiepodobne
epizodyzwłasnegożycia.Przedmiotemrefleksjijest
tujednakkwestia„współpracy”,anie–przezroczysta
ioczywistanajwyraźniej–kwestiapiciaisiadania
zakierownicąpoalkoholu,przynajmniejwlatach
siedemdziesiątychczyosiemdziesiątych.Przeniesieni
wczasywspółczesnezwyklejużwiemy,żeprowadzenie
samochodupoalkoholujestniewłaściwe.
Bohaterowiepolskichfilmówipolskiejliteraturypiją
sporo;piją,ponieważsąprzedstawianijakoźli,albo
dlatego,żeimjestźle.Dziękialkoholowimogąsię
zapomnieć,aleteżczęstoskomunikowaćzesobąlub
