Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
30
współpracy-łączysiędzisiajznowymiwspólnotowymiformamizarządzania
(collaborativegovernance),innowacjamiwspólnymi(collaborativeinnovation)(np.
SørenseniTorfing,2011;Torfing,2016)orazwspólnotowymprojektowaniem
politykpublicznych(Ansell,SørenseniTorfing,2017),atakżeinteraktywnym
sprawowaniemwładzy(Sørensen,2020)5.
Obecnieanalizyteoretycznekoprodukcjirozwijająsiędynamicznie,
nacowskazujemnogośćopracowańnaukowychwtejtematyce
6
,aśrodowisko
badaczykoprodukcyjnychkonsolidujesięwramachwspólnychprojektówisieci
naukowych
7
.Mimoto,podwzględemdefinicyjnym,koprodukcjanadaluznawana
jestzajednąznajbardziejmętnychkoncepcjizarządzaniapublicznego(Osborne,
RandoriStrokosch,2016;OsborneiStrokosch,2021),ponieważstosowanajest
dlaokreśleniaróżnych-czasamiodmiennych,czasamiwzajemnienakładających
się-terminówiprocesów(Pestoff,2021).Przykładowo,Pestoff(2012,s.15;2019,s.
82)zauważa,żedefinicjekoprodukcjimieszcząsięwbardzoszerokimspektrum,
od„połączeniawysiłkówinstytucjipublicznychiobywateliwceluświadczenia
usługpublicznych”,do„partnerstwapomiędzyobywatelamiadostawcamiusług
publicznych”.Definicjekoprodukcjispotykanewliteraturzezawszepodkreślają
jednakdobrowolne(przynajmniejdopewnegostopnia)współdziałanieorganizacji
wytwarzającejusługipubliczneiaktorówspozatejorganizacjinaróżnychetapach
produkcjiusług(Osborne,RandoriStrokosch,2016,s.640),któreprowadzi
dowytworzeniawartościpublicznej(Alford,2009).BrandseniPestoff(Brandsen
iPestoff,2006;Pestoff,2012,s.18)zastrzegają,żekoprodukcjajest„układem,
wktórymobywateleprzynajmniejczęściowowytwarzająusługipublicznesamo-
dzielnielubtworząalternatywnywobecinstytucjipublicznychsystemświadczenia
usługpublicznych,iżemożefunkcjonowaćzlubbezbezpośredniegozaangażo-
waniarządu,alemazapewnionepublicznefinansowanieipodlegaregulacjom
instytucjipublicznych”(Pestoff,2012,s.18).Jakpokazujęwtabeli1,współcześni
badaczepodkreślająrożneaspektyodnoszącesiędowspółdziałaniamiędzy
rządem,samorządamiiprofesjonalistamiaobywatelami/organizacjamitrzeciego
sektora,wtymprzedewszystkim:połączeniezasobówobugrup,przyczym
zasobydefiniowanesąszeroko-odwkładufinansowegoprzezpracę,czas,wiedzę
(Bovaird,2007);udziałużytkownikówusługnaróżnychetapachodplanowania
AligicaiTarko,2012)podkreślają,żejednymzpodstawowychrezultatówpodejściaopartegonapolicen-
trycznościjestodejścieodtraktowaniarządu(państwa)jakonadrzędnejkategoriianalitycznejizwrócenie
uwaginazasobyipotencjałtrzeciegosektoraniezperspektywyaktorówrezydualnychiuzupełniających
mankamentypaństwairynku,alejakoistotnyelementarchitekturyspołecznej.
5
Więcejnatematprzemianmodelizarządzaniausługamipublicznymizob.rozdziałdrugi.
6
Zob.przeglądnajnowszychartykułówwindeksowanychczasopismachSicilii,Sancino,Nabatchi
iGuariniego,2019.
7
Problematykakoprodukcjiiwspółtworzeniazajmujeistotnemiejscewdziałaniachróżnychzespołów
isiecinaukowych,jakEGPA(TheEuropeanGroupforPublicAdministration),IIAS(InternationalInstitute
ofAdministrativeScience),StudyGrouponCo-productionofPublicServices,ISTR(InternationalSociety
forThirdSectorResearch),EMES(EMESInternationalResearchNetwork),CIRIEC(InternationalCentreof
ResearchandInformationonthePublic,SocialandCooperativeEconomy),PUBSIC(InnovationinPublic
ServicesandPublicPolicy),TAD(TransatlaticDialog).
koprodukcjaiwspółtworzenie
