Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Obliczaniewielkościodchyleńprzedstawiamyponiżej.
1.Wpływzmianczynnikaanabadanąwielkość:
ΔS
a
=S
0
⋅A⋅
(
1+
B+C
2
+
B⋅C
3
)
.
2.Wpływzmianczynnikabnaanalizowanąwielkość:
ΔS
b
=S
0
⋅B⋅
(
1+
A+C
2
+
A⋅C
3
)
.
3.Wpływzmianczynnikacnaanalizowanąwielkość:
ΔS
c
=S
0
⋅C⋅
(
1+
A+B
2
+
A⋅B
3
)
.
(57)
(58)
(59)
Metodafunkcyjnamożemiećzastosowanienietylkowzależnościach
stanowiącychiloczyn,leczrównieżwprzypadkuwystępowaniailorazów,ztymże:
1)wielkościA,B,Cdlaczynnikówwlicznikuobliczasięwidentyczny
sposób,jakprzyiloczynach;
2)wielkościA,B,Cdlaczynnikówwmianownikuustalasię,dzieląc
podstawęporównańprzezwielkościrzeczywiścieosiągnięte:
A=
a
a
0
1
–1,
(60)
B=
b
b
0
1
–1,
(61)
C=
c
c
0
1
–1.
(62)
Metodafunkcyjnapozwalanauzyskaniedokładnychwielkościodchyleń,co
przesądzaojejpraktycznejprzydatności.
PRZYKŁAD5
Woparciuodanezprzykładu1ustalimywpływposzczególnychczynnikówna
kosztyzużyciamateriałuX,wykorzystującmetodęfunkcyjną.Najpierwobliczymy:
A=
22000
20000
–1=0,10,
B=
4,41
4,50
–1=–0,02,
C=
168
160
–1=0,05.
41
